Í röngum bransa

Þegar ég var að leita að afmæliskorti fyrir hann Ingólf bróðurson minn sem er að verða fjórtán ára, þá sá ég að við erum náttúrlega í kolvitlausum bransa í bókaútgáfunni. Ég fann eiginlega ekki eitt einasta kort undir 470 krónum eða svo og mörg töluvert dýrari, upp í 7-900 krónur. Ósköp ómerkileg kort eiginlega, tvöföld með litmynd framan á og umslagi, ekki sérlega stór.

Íslenskar barna- og unglingabækur eru flestar held ég á bilinu 2-3000 krónur, litprentaðar smábarnabækur margar ódýrari, jafnvel undir 1000 krónum. (Ég man reyndar verð á fæstum okkar bókum og get ekki gáð í Bókatíðindi því að samkvæmt úrskurði Samkeppnisstofnunar má Forlagið ekki birta leiðbeinandi verð á útgáfubókum sínum þótt allir aðrir megi það - en ég held að við séum ósköp svipuð í verðlagningu og aðrir). Þetta eru vandaðar bækur, margar á annað eða þriðja hundrað síður eða meira, sumar myndskreyttar, og við borgum höfundarlaun, þýðingarlaun, prófarkalestur, umbrot, kápuhönnun og svo framvegis og framvegis. Á bak við eina barnabók liggur margra mánaða vinna sem margir hafa komið að. Þó kostar hún ekki meira en þetta og kortið kostar kannski 20-25% af bókarverðinu, jafnvel meira.

Við ættum að fara í kortabransann líklega, það detta allavega út ýmsir kostnaðarliðir við þá framleiðslu.

Ég keypti á endanum pínulítið kort á 195 krónur handa afmælisbarninu og sagði honum að það væri kreppan, hún kæmi fram í kortum en ekki gjöfum. Hann var ekkert ósáttur við það. Enda hef ég aldrei vitað fjórtán ára ungling sem lét sig afmæliskort nokkru varða.