(function() { (function(){function b(g){this.t={};this.tick=function(h,m,f){var n=void 0!=f?f:(new Date).getTime();this.t[h]=[n,m];if(void 0==f)try{window.console.timeStamp("CSI/"+h)}catch(q){}};this.getStartTickTime=function(){return this.t.start[0]};this.tick("start",null,g)}var a;if(window.performance)var e=(a=window.performance.timing)&&a.responseStart;var p=0=c&&(window.jstiming.srt=e-c)}if(a){var d=window.jstiming.load; 0=c&&(d.tick("_wtsrt",void 0,c),d.tick("wtsrt_","_wtsrt",e),d.tick("tbsd_","wtsrt_"))}try{a=null,window.chrome&&window.chrome.csi&&(a=Math.floor(window.chrome.csi().pageT),d&&0=b&&window.jstiming.load.tick("aft")};var k=!1;function l(){k||(k=!0,window.jstiming.load.tick("firstScrollTime"))}window.addEventListener?window.addEventListener("scroll",l,!1):window.attachEvent("onscroll",l); })();

Konan sem kyndir ofninn sinn

Eldhúsreyfarar miðaldra matargúrús á Skólavörðuholtinu

5.6.08

Stöðluð litlasystir

Í dag eru fimmtíu ár síðan ég varð stórasystir. Þar sem ég var þá ekki nema rétt rúmlega ársgömul man ég ekki eftir mér öðruvísi og get ekki sagt um hvaða áhrif þetta hafði á mig en einhverntíma þegar ég var orðin læs sá ég það í einhverri barnauppeldisbók að það hefði afar slæm áhrif á börn að fá ekki að njóta þess að vera litla barnið í að minnsta kosti átján mánuði og jafngilti eiginlega fötlun að vera sviptur þeim forréttindum fyrir þann aldur. Þannig að ég get kennt fæðingu Gunnu systur um allt sem miður hefur farið í mínu lífi ... er það ekki?

En ég er semsagt búin að vera stórasystir hennar Gunnu í hálfa öld. Ég er ekkert viss um að ég hafi staðið mig sérlega vel sem slík; ekki sem fyrirmynd allavega. Framan af árum kom okkur ekkert endilega mjög vel saman en það var óvart sem hún skarst þegar við toguðumst á um hnífinn (hún var svo vitlaus að halda um blaðið); þegar við vorum að klifra suður í Gili og steinninn hrökk undan fætinum á mér og var nærri búin að taka af henni puttann var það af því að hún var svo vitlaus að vera beint fyrir neðan mig; þegar kviknaði í hárinu á henni var það af því að hún rak sig í kertið mitt - heyrðu, jú, ég var allavega dæmigerð stórasystir. Gat kennt henni um næstum allt.

Gunna er gáfaða systirin (ég er að tala um okkur tvær, Sigga er hin gáfaða systirin en hún er svo miklu yngri að hún telst ekki með í þessum samanburði) og það varð eiginlega mun meira áberandi eftir að við fengum báðar gleraugu, 10 og 11 ára, og fórum allt í einu að sjá umhverfi okkar (þar sem hún var gáfaðari var hún líka mun nærsýnni svo að þetta breytti miklu meira fyrir hana en mig). Hún gat meira að segja lært stærðfræði og þýsku. (Hér ætlaði ég að skrifa eitthvað um sértæka námsörðugleika sjálfrar mín í þessum greinum en áttaði mig svo á því að pistillinn á að fjalla um afmælisbarnið fremur en mig, nema ég ætli að fara að dæmi Tryggva Líndal.)

Svo að hún lærði verkfræði og fór til Þýskalands og lærði meiri verkfræði og kom heim og fór að staðla Íslendinga - og ég veit ekki hvort það er út af verkfræðikunnáttu eða stöðlunarfærni en hún getur bakað tertubotna sem ættu samkvæmt öllum bökunarlögmálum að falla en gera það ekki. Svo að hún er eiginlega meira matargúrú en ég. Allavega í tertubotnum.

Mér tekst bara ekki að forðast líndalismann þótt ég reyni.

Til hamingju með afmælið, litlasystir.

|