(function() { (function(){function b(g){this.t={};this.tick=function(h,m,f){var n=void 0!=f?f:(new Date).getTime();this.t[h]=[n,m];if(void 0==f)try{window.console.timeStamp("CSI/"+h)}catch(q){}};this.getStartTickTime=function(){return this.t.start[0]};this.tick("start",null,g)}var a;if(window.performance)var e=(a=window.performance.timing)&&a.responseStart;var p=0=c&&(window.jstiming.srt=e-c)}if(a){var d=window.jstiming.load; 0=c&&(d.tick("_wtsrt",void 0,c),d.tick("wtsrt_","_wtsrt",e),d.tick("tbsd_","wtsrt_"))}try{a=null,window.chrome&&window.chrome.csi&&(a=Math.floor(window.chrome.csi().pageT),d&&0=b&&window.jstiming.load.tick("aft")};var k=!1;function l(){k||(k=!0,window.jstiming.load.tick("firstScrollTime"))}window.addEventListener?window.addEventListener("scroll",l,!1):window.attachEvent("onscroll",l); })();

Konan sem kyndir ofninn sinn

Eldhúsreyfarar miðaldra matargúrús á Skólavörðuholtinu

27.5.08

Fornlaunarannsóknir Nönnu

Ég fann einmitt launaseðilinn minn fyrir mars 1987, sem var fyrsta heila árið mitt hjá Iðunni. Mánaðarlaunin voru 40.585 krónur, sem þýðir að fartölvan fína sem ég nefndi í færslunni hér á undan kostaði vel ríflega tvöföld mánaðarlaun skrifstofustúlku. Og Millet-úlpan - hafi hún kostað um tólf þúsund - kostaði þá hátt í þriðjung af mánaðarkaupinu mínu. Ekki skrítið þótt gagnlega barnið hafi aldrei eignast slíkt þing og orðið að láta Panda-úlpuna duga.

Í september árið áður hafði ég gefist upp á að vinna hjá ríkinu vegna launanna; hætti hjá Örnefnastofnun í september og fór að vinna hjá Iðunni þar sem ég var ráðin upp á 35.000 á mánuði og þótti gott. Ég man ekki hvað ég hafði verið með í laun en það hefur væntanlega verið töluvert undir þrjátíu og fimm þúsundunum og var þó hæsti taxti sem mögulega tókst að koma mér upp í.

Ekki veit ég hvort það var vegna dugnaðar eða verðbólgu (sennilega spilaði það saman) en í desember 1987 voru mánaðarlaunin komin upp í 64.032 krónur. Líklega hefði það rétt dugað fyrir ódýrustu borðtölvu.

En ég tímdi samt ekki að kaupa Millet.

|