Reader, I married him ...

Einhverntíma heyrði ég þá kenningu að Jane Eyre væri fyrirmyndin að öllum Mills & Boon-ástarsögunum. Og þegar ég fór að hugsa málið er þetta nokkuð sennileg kenning. Mills & Boon-bækur (sem ég las alveg slatta af hér í eina tíð og á ekki von á að hafi breyst mikið, ef þær koma þá út ennþá) eru einmitt flestar þannig að ung, saklaus stúlka sem á ekki bót fyrir boruna á sér kemst í kynni við töluvert eldri mann, ríkan, hrokafullan og hryssingslegan (fer einmitt gjarna að vinna hjá honum). Þau verða óvart ástfangin, svo kemur eitthvað hörmulegt uppá og stúlkan lætur sig hverfa en á endanum ná þau saman aftur og allt endar í lukkunnar velstandi.

Persónulega hefði ég örugglega miklu frekar fallið kylliflöt fyrir Rochester en til dæmis Mr. Darcy. Allavega ef Toby Stephens hefði leikið hann.