Makalausa konan
Þótt ég sé blóðlöt að eðlisfari get ég alveg verið nokkuð rösk þegar sá gállinn er á mér. Um daginn hitti ég manneskju sem var eitthvað að dást að mér eins og vera ber og sagði meðal annars að ég væri fjögurra manna maki.
Ég dró nú eitthvað úr því, sagði að það hefði svosem getað passað hér áður fyrr en þrekið hefði eitthvað farið þverrandi með aldrinum og ég væri ábyggilega ekki nema þriggja manna maki núorðið.
En svo fór ég að hugsa um eitt.
Hvar eru þá allir þessir menn sem er alltaf verið að eigna mér? Hvort sem þeir eru þrír eða fjórir ...
Einn eða tveir gætu jafnvel dugað mér.
