Alltaf í boltanum ...

Í dag heldur Sauðargæran upp á sex ára afmælið sitt.

Reyndar verður hann ekki sex ára fyrr en eftir viku en þá verður systir hans komin á alþjóðlegt knattspyrnumót í Danmörku og því var ákveðið að hafa veisluna núna. Veðrið er þannig að veitingar verða aðallega í grillpylsuformi en systirin kom þó hingað í gær og bakaði fótboltatertu handa litla bróður sínum. Víkingur-KR.

Ég hef ekkert á móti fótbolta, þannig séð. Þótt ég hafi eiginlega ekki haft neitt gaman af honum nema rétt þegar Brassarnir voru upp á sitt besta fyrir 20-25 árum eins og Illugi skrifaði um í Fréttablaðinu í gær. En stundum finnst mér afkomendurnir (það er að segja barnabörnin; börnin mín eru ekki svona) sýna boltanum óþarflega mikinn áhuga.

En ég ætla nú samt að gefa drengnum fótbolta-Playmo í afmælisgjöf, ekki einhver uppeldislega útpæld þroskaleikföng. Og ég gaf honum fótbolta í jólagjöf, ekki uppbyggilegar barnabókmenntir. Svo að ég er alvarlega meðsek í þessu.

Þessar ömmur.