Sérrísmökkun og vorveður
Var boðin í sérlega skemmtilega sérrísmökkun á Vínbarnum í gær. Hún stóð raunar mun lengur en upphaflega var planað og þegar búið var að drekka upp allt sérríið (sem var bara ansi gott) var farið yfir í aðra sálma og smökkunin stóð í átta tíma alls og endaði á Grandrokk, þar sem ég lofaði að mæta á karnival í Belgíu að ári og lagði drög að fimmtíu og eins árs afmælisveislu. Ég segi bara takk fyrir mig.
Ég frestaði fimmtudagsmatarboðinu út af sérrísmakkinu en annars hefði það ekki orðið fjölmennt. Tengdabörnin eru bæði stödd úti í hinum stóra heimi, tengdasonurinn að keppa á heimsmeistaramótinu í kaffismökkun í Antwerpen og tengdadóttirin á leið til Kína og Víetnam að keppa í skylmingum. Ég var að vonast eftir góðu veðri um helgina svo að ég gæti reynt að draga börn og barnabörn í ferðalag með mína frægu pikknikkkörfu (þá nýju alltsvo) en því verður víst ekki að heilsa, mér sýnist allt útlit fyrir hálfgert skítaveður.
Líklega eru það mistök að fara suður fyrir 40. breiddargráðu svona snemma vors, maður tekur betur eftir því þegar heim er komið hvað veðrið er grábölvað hér.
Við nánari athugun eru sennilega mistök að fara suður fyrir 40. breiddargráðu yfirleitt.