Bissnissvit ... eða ekki

Hey, ég er virtur álitsgjafi í fjölmiðlum og er þó kvenkyns. Oft kölluð til. En reyndar bara þegar matur er annars vegar. Enda skal ég fúslega játa hér og nú að ég hef eiginlega ekki vit á neinu öðru.

Allavega ekki bissness. Ég hef þann slæma galla að treysta fólki. Viðskiptavit hefur ekki þótt loða neitt sérstaklega við Djúpadalsættina hingað til. Eina manneskjan í minni nánustu fjölskyldu sem ég man eftir í fljótu bragði sem er með peninganef er Boltastelpan en hún er reyndar líka af Berndsenættinni. Það skýrir nú margt.

Ég man annars ekki hvort ég var búin að segja frá því hér að íbúðin sem ég er að fara að flytja í á næstunni tengist ættingjum dóttur minnar töluvert. Sigurður langafabróðir hennar keypti allt húsið 1933 samkvæmt gömlu afsali sem ég fékk afrit af og Lilli sonur hans bjó í íbúðinni a.m.k. um tíma.

Spurning hvort ég á að notfæra mér þessa eiginleika Boltastelpunnar og gera hana að umboðsmanni mínum og fjármálastjóra við fyrsta tækifæri. Hún yrði fljót að sanna sig. Það var jú hún sem fór með vænan slatta af evrum til Portúgal og kom aftur með alla fúlguna nema þessar tvær evrur sem hún týndi á flugvellinum á heimleiðinni; henni tókst að láta aðra borga allt fyrir sig allan tímann.