Svartsýnisraus

Búin að flytja úr skrifstofunni minni. Komin inn í loftlausan sal með stöðugum hávaða frá loftræstikerfi, trégólfi sem glymur í þegar gengið er um og opið fram í kaffistofu. Sit hér við skrifborð umkringd pappakössum því að a) það tekur því ekki að taka bækur og blöð upp úr kössum fyrir einn mánuð og b) það eru engar hillur til að geyma það í hvort eð er. Alls konar rör og pípur með guð veit hvaða innihaldi í loftinu beint fyrir ofan hausinn á mér. Til allrar hamingju er bónstöðin sem var á neðri hæðinni þó farin með allri sinni mengun, það kemur ekki sama óloftið frá undirfataheildsölunni sem flutti þangað í staðinn.

Ég er búin að sitja hér í korter með niðinn frá loftræstingunni í eyrunum og hann er farinn að pirra mig ótrúlega mikið. Og mér finnst ég vera á algjöru bersvæði; ég vil hafa fjóra veggi í kringum mig, helst sem næst mér.

Ég fer örugglega á taugum eftir viku.

Og þá eru eftir þrjár vikur þar sem vinnufélagarnir þurfa að díla við titrandi taugaflak.