Ég fór út áðan, hóstandi og skröltandi, og kom við í kaffi á Laugaveginum hjá syni mínum. Sem ég verð eiginlega að fara að hætta að kalla efnafræðistúdentinn þar sem hann er löngu hættur í efnafræðinni og kominn á önnur mið. Mér dettur bara ekkert í hug í staðinn.

Hann bauð sjálfum sér í kvöldmat hjá mér, sem er hið besta mál. Ég er að hugsa um að hafa kjúkling með kúskús, nema það er verst að ég gleymdi arganolíunni sem ég ætlaði að prófa á kúskúsið á skrifborðinu mínu í vinnunni. Svo að kannski geri ég eitthvað allt annað við kjúklinginn. Gæti til dæmis reynt að finna snúningsteininn sem fylgir með öðrum ofninum mínum og grilla kjúklinginn á honum. Það gæti samt verið þrautin þyngri því að það eru örugglega nokkur ár síðan ég notaði þennan tein síðast.

Plan B (ef snúningsteinninn finnst ekki) gæti verið að ég sæki taginuna mína upp á eldhússkáp og steiki kjúklinginn í henni, með sítrónum og ólífum. Það hljómar ágætlega líka.