Ég sé í fjölmiðlarýni Fréttablaðsins að Tóti Badabing er að kvarta yfir því að Aðþrengdar eiginkonur hafi endað í lausu lofti og svoleiðis hafi menn ekki gert áður fyrr, til dæmis hefði Sue Ellen ekki verið skilin eftir í miðjum hríðum. En hvað þá með Jessicu í Löðri, sem var skilin eftir fyrir framan aftökusveit kommúnista í Malaguay og stendur þar væntanlega enn, tuttugu og fimm árum seinna? Það kalla ég svik við áhorfendur.

Ég man hins vegar ekki hvort homminn Jody stóð enn í þeirri meiningu að hann væri níræður gyðingur þegar þáttunum lauk svona skyndilega. En Burt var ekki lengur hjá geimverunum, það man ég þó.

Mér finnst annars að það ætti að endursýna Löður. Þó að sumt af þessu hafi ekki elst vel (ég sá hluta af þáttunum í norska sjónvarpinu í hitteðfyrra). Annað var enn fyndið.

Það þótti víst mjög djarft af Billy Crystal að taka að sér hlutverk homma og sumar bandarískar sjónvarpsstöðvar neituðu að sýna þáttaröðina (sem var ein sú fyrsta þar sem samkynhneigð var yfirleitt nefnd á nafn).