(function() { (function(){function b(g){this.t={};this.tick=function(h,m,f){var n=f!=void 0?f:(new Date).getTime();this.t[h]=[n,m];if(f==void 0)try{window.console.timeStamp("CSI/"+h)}catch(q){}};this.getStartTickTime=function(){return this.t.start[0]};this.tick("start",null,g)}var a;if(window.performance)var e=(a=window.performance.timing)&&a.responseStart;var p=e>0?new b(e):new b;window.jstiming={Timer:b,load:p};if(a){var c=a.navigationStart;c>0&&e>=c&&(window.jstiming.srt=e-c)}if(a){var d=window.jstiming.load; c>0&&e>=c&&(d.tick("_wtsrt",void 0,c),d.tick("wtsrt_","_wtsrt",e),d.tick("tbsd_","wtsrt_"))}try{a=null,window.chrome&&window.chrome.csi&&(a=Math.floor(window.chrome.csi().pageT),d&&c>0&&(d.tick("_tbnd",void 0,window.chrome.csi().startE),d.tick("tbnd_","_tbnd",c))),a==null&&window.gtbExternal&&(a=window.gtbExternal.pageT()),a==null&&window.external&&(a=window.external.pageT,d&&c>0&&(d.tick("_tbnd",void 0,window.external.startE),d.tick("tbnd_","_tbnd",c))),a&&(window.jstiming.pt=a)}catch(g){}})();window.tickAboveFold=function(b){var a=0;if(b.offsetParent){do a+=b.offsetTop;while(b=b.offsetParent)}b=a;b<=750&&window.jstiming.load.tick("aft")};var k=!1;function l(){k||(k=!0,window.jstiming.load.tick("firstScrollTime"))}window.addEventListener?window.addEventListener("scroll",l,!1):window.attachEvent("onscroll",l); })();

Konan sem kyndir ofninn sinn

Eldhúsreyfarar miðaldra matargúrús á Skólavörðuholtinu

2.6.05

Ég var beðin um uppskrift að kjúklingavængjum. Eiginlega nota ég ekki uppskrift og geri þetta ekki alltaf eins - það er að segja, aðferðin er alltaf sú sama, enda afskaplega einföld og pottþétt, en kryddunin er misjöfn. Allavega, þá er þetta einhvern veginn svona. Mín reynsla er að það sé hæfilegt að gera tvo bakka af vængjum (sirka tvö kíló) í einu, hvort sem maður er að steikja fyrir fjóra eða tvö hundruð. Tvö kíló er hæfilegur kvöldmatur fyrir fjóra (tvo ef efnafræðistúdentinn er í mat) en á hlaðborði með nokkrum öðrum réttum má reikna með 2-3 vænghlutum á mann. Mun fleiri ef mörg börn eru í veislunni; sum frændsystkini mín voru ansi rösk við vængina í gær.

Ofnsteiktir kjúklingavængir

2 kg kjúklingavængir
vænn slatti af hveiti - kannski 200-250 g
hentugt krydd eftir smekk, ég nota gjarna Cajun Spice Mix, sirka hálfan stauk fyrir þetta magn af kjúklingi
nokkrar matskeiðar af paprikudufti
chilipipar ef stemmning er fyrir því
pipar
salt (magnið ræðst af því hvort notuð er sölt kryddblanda eða ekki)


Ofninn hitaður í 210°C. Stóra saxið dregið fram og hver kjúklingavængur höggvinn eða skorinn í þrennt. Vængendunum hent ef maður er ekki í húsmóðurstuði og sér ekki fram á að verða það á næstunni, annars eru þeir frystir og notaðir í soð seinna. (Það er stundum líka hægt að fá sundurhöggna vængi en mér finnst svo gaman að sveifla stóra saxinu.) Hveiti og kryddi blandað saman í stórri skál. Vængjunum velt upp úr blöndunni og reynt að láta sem mest af henni fylgja með - það gæti verið til bóta að bleyta vængina aðeins í vatni eða mjólk svo að meira af hveitiblöndunni tolli við þá. Svo er þeim raðað á pappírsklædda bökunarplötu (mega vera þétt) og hún sett í ofninn, snúið eftir 15 mínútur og steiktir í 12 mínútur í viðbót.

Flóknara er það nú ekki.

|