Einn af ókostunum við að flytja hingað uppeftir er fjarlægð frá pósthúsinu mínu.

Ég fæ oft póstsendingar frá útlöndum sem eru keyrðar út til mín. Það er auðvitað alveg frábært. Það er að segja þegar ég er heima þegar pósturinn kemur (eða þegar pósturinn hringir réttri bjöllu; stundum finn ég miða í forstofunni um að pósturinn hafi komið og hef þó verið heima allt kvöldið).

Á föstudaginn var hafði pósturinn komið 10 mínútum áður en ég kom heim, samkvæmt tímasetningunni á miðanum í forstofunni. Ég þarf því að fara niður á R-1 í Pósthússtræti til að sækja pakkann.

Pósthúsið er opið frá 9-16.30 og hér áður gekk ég þar framhjá tvisvar á dag og var fáeinar mínútur að skjótast þangað í hádeginu ef því var að skipta. Núna legg ég af stað upp á Höfða upp úr hálf átta og er stöku sinnum komin heim upp úr hálffimm. Ég næ þessu samt ef ég stelst til að hætta aðeins fyrr einhvern daginn en það náðist ekki í gær vegna anna og í dag gleymdi ég tilkynningunni heima svo að ég næ því varla heldur.

En vitiði hvað ég horfi á beint út um gluggann á skrifstofunni minni? Fimmtíu metrar á milli og yfir eitt bílastæði að fara? Jú, mikið rétt. Póstmiðstöðina á Stórhöfða. Þaðan var pakkanum keyrt út. Mikið ósköp væri nú gott ef pósturinn hefði farið með hann aftur þangað á föstudaginn í staðinn fyrir að fara með hann niður á R-1. Ég get samt ekki ímyndað mér að það sé hægt að biðja um að pakkarnir mínir fari þangað aftur ef ég er ekki heima. Það væri of þægilegt.