Það er allt fullt af karlmönnum í kringum mig (já, og reyndar kvenfólki líka) sem hafa á mér mikla og einlæga matarást. Mætti ætla að ég hefði elskhuga á hverjum fingri (ókei, maður hefur elskhuga almennt annars staðar en á fingrunum en þið skiljið hvað ég meina).
En svo gott er það nú ekki. Nei, þeir eru allir að sækjast eftir að verða fóstursynir mínir eða tauta eitthvað um að þeir séu því miður orðnir of gamlir til að láta ættleiða sig.
Life ain't fair.
