Ég eldaði kjöt í karrí ofan í fjölskylduna í gær. Fór í Nóatún til að tékka á tilboðslambakjötinu. Það reyndist ekki svo mikið úr fasa við forsíðumyndina á bæklingnum (það er að segja, hefði hentað ágætlega í súpuna á myndinni en var gjörólíkt hráa kjötinu sem sýnt var þar). Ég hefði kannski keypt það í súpu, það fæst mikill og góður kraftur úr svona bitum, en ég keypti mun álitlegri og dýrari bita til að gefa fjölskyldunni. Og voru þau ánægð? Nehei ... jújú, reyndar, en þegar svona matur er á borðum er ekki hægt að gera þessu fólki til hæfis. Þau kvarta og kvarta og éta eins og bestíur.

- Þetta er góð sósa en hún er of þunn.
- Þú áttir að kaupa meira kjöt, amma!
- Ég hélt að þú hefðir sagt að þú hefðir loksins soðið nóg af hrísgrjónum handa okkur - það er bara ekki rétt.
- Hvern fjandann eru þessar gulrætur að gera hér? (svar: soðið í sósuna verður betra og mér þykja þær góðar með)
- Kjötið er strax búið!

Jamm.