Nýjasti Nóatúnsbæklingurinn skartar á forsíðunni einhverri ógirnilegustu kjötsúpu sem ég hef séð um dagana og hafa þær þó ekki allar verið fyrir augað. Kjötsúpa getur verið ljómandi girnileg. En ekki þegar hún er þykk eins og grautur. Ekki þegar hún er hálfköld og kjötbitarnir eru löðrandi í hálfstorkinni fitu og storknir fitukleprar innan á pottbarminum (hafði virkilega enginn vit á að þurrka aðeins af pottinum fyrir myndatöku? Eða velgja súpuna?).

Og á næstu opnu er eitthvert feitasta lambalæri sem ég hef lengi séð, virkar hálfsteikt eða kannski frekar eins og það hafi verið soðið og svo rennt yfir það með gasbrennara á eftir. Á bak við það á borðinu liggur blómvöndur. Hann gerir lærið ekkert girnilegra.

Á nokkrum myndanna í sömu opnu liggur hrátt kjöt og grænmeti saman á bretti og grænmetinu jafnvel troðið undir kjötið. Það er ekki mjög sniðugt.

Ég held að þessi bæklingur geri akkúrat ekkert til að auka sölu á lambakjöti. Ókei, verðið er ágætt. En maður fær ekki beint vatn í munninn af að skoða myndirnar.

Eins og lambakjöt getur nú verið gott ...