(function() { (function(){function b(g){this.t={};this.tick=function(h,m,f){var n=void 0!=f?f:(new Date).getTime();this.t[h]=[n,m];if(void 0==f)try{window.console.timeStamp("CSI/"+h)}catch(q){}};this.getStartTickTime=function(){return this.t.start[0]};this.tick("start",null,g)}var a;if(window.performance)var e=(a=window.performance.timing)&&a.responseStart;var p=0=c&&(window.jstiming.srt=e-c)}if(a){var d=window.jstiming.load; 0=c&&(d.tick("_wtsrt",void 0,c),d.tick("wtsrt_","_wtsrt",e),d.tick("tbsd_","wtsrt_"))}try{a=null,window.chrome&&window.chrome.csi&&(a=Math.floor(window.chrome.csi().pageT),d&&0=b&&window.jstiming.load.tick("aft")};var k=!1;function l(){k||(k=!0,window.jstiming.load.tick("firstScrollTime"))}window.addEventListener?window.addEventListener("scroll",l,!1):window.attachEvent("onscroll",l); })();

Konan sem kyndir ofninn sinn

Eldhúsreyfarar miðaldra matargúrús á Skólavörðuholtinu

30.8.04

Ef ég væri ekki netsambandslaus heima hjá mér þessa stundina af óútskýrðum ástæðum hefðuð þið fengið framhaldssöguna af nýja hornsófanum mínum í nokkrum skömmtum um helgina. Ég ákvað nefnilega að setja hann saman á laugardagskvöldið. Baksaði fyrst gamla sófasettinu út úr stofunni og inn í herbergið mitt með ærinni fyrirhöfn þar sem ég var ein að verki (efnafræðistúdentinn var einhvers staðar í matarboði), tók svo umbúðirnar utan af hornsófastykkjunum þremur, skrúfaði lappir undir þar sem við átti og setti horneininguna á sinn stað. Svo dröslaði ég annarri hliðareiningunni upp að henni og ætlaði að fara að festa þær saman. Bíddu nú við. Hvar eru festingarnar? Og hvar eru leiðbeiningarnar? Ég tvífór í gegnum allar umbúðirnar, þetta hlaut að hafa orðið eftir þar. Ónei. Var kannski poki með festingum límdur innan í einhverja sófaeininguna? Ég sneri þeim öllum við. Ónei. Engar festingar.

Þá settist ég í horneininguna, sem var á þessu stigi eina sætið í stofunni, tók tölvuna og ætlaði að kvarta við umheiminn yfir öllu saman. Ekkert netsamband. Ég gafst upp og fékk mér meira hvítvín.

Til allrar hamingju er opið í Húsgagnahöllinni á sunnudögum. Ég hringdi þangað og þeir vildu allt fyrir mig gera, sögðust senda mann strax með festingarnar. Hann kom að vísu ekki fyrr en 2 1/2 tíma seinna, en hvað um það. Rétti mér poka með einverju dóti. - Engar leiðbeiningar? spurði ég. - Nei, það þarf nú ekki leiðbeiningar við þetta, sagði hann og var rokinn.

Ég opnaði pokann og hellti úr honum á stofuborðið. Sko, ég er vön Ikea. Þar eru leiðbeiningar með öllu. Eða næstum öllu, ég keypti einu sinni borð í Ikea sem var svo einfalt í samsetningu að það fylgdu ekki leiðbeiningar - ein plata, fjórar lappir, eiginlega ekki séns að klikka á því. En ég sá ekkert vit út úr þessu dóti. Svo að ég skoðaði sófaeiningarnar. Á hliðarnar sem tengja átti saman voru boruð nokkur göt. Gallinn var að götin voru fleiri en dippidúttarnir sem maðurinn hafði komið með. Og ég gat með engu móti séð hvar það sem þó var þarna átti að skrúfast. Efnafræðistúdentinn rauk út úr dyrunum og sagði um leið: - Ég skal kíkja á þetta á eftir, ég er nokkuð góður í svona.

Ræt. En ég er nú nokkuð góð í svona líka og þegar ég var búin að sitja og stara á dótið nokkra stund kviknaði á perunni, ég skrúfaði nokkrar skrúfur í nokkur göt og setti sófann saman. Gallinn er þó að það gengu nokkur göt af sem ekki nýttust og ég er ekki alveg laus við áhyggjur af því.

En sófinn er notalegur. Og ég á hornið.

|