Ég kom við hjá afmælisbarninu á leið heim úr vinnunni til að afhenda afmælisgjöfina. Hann fékk hefilbekk (eða verkfærabekk) en það var reyndar vegna þess að eldavélarnar voru uppseldar í Ikea. Hann var bærilega ánægður með gjöfina en var reyndar enn hrifnari af stóra kassanum sem hún var í og var breytt bæði í hús, bíl og skip á meðan ég stóð við.

Annars byrjaði hann á því, þegar ég kom, að draga mig inn í svefnherbergi og sýna mér - nei, ekki nýja hjólið sem hann hafði fengið í afmælisgjöf frá foreldrunum, heldur veggspjaldið þar sem hann fær flottan límmiða í hvert skipti sem hann situr á koppnum og gerir sín stykki eða gefur til kynna að hann þurfi að gera einhver stykki. Það gengur svona upp og ofan að vera stór strákur en þetta er allt að koma. Þriggja ára reiðhjólaeigendur geta augljóslega ekki verið með bleyju.

Systir hans er líka með spjald og límmiða. En það er fyrir dugnað við heimilisstörf. Kannski ætti ég að útbúa svona fyrir efnafræðistúdentinn.