Ég hef í fjöldamörg ár verið í mestu vandræðum með hvaða starfsheiti ég ætti að nota og hef reyndar reynt að forðast að nota nokkurt slíkt. Þegar ég var hjá Iðunni stóð lengst af ,,starf óskilgreint" á launaseðlinum mínum og var eiginlega orð að sönnu.

Þess vegna fannst mér ég hafa himin höndum tekið hvað þetta varðar þegar ég fór að vinna á Gestgjafanum og var allt í einu komin í Blaðamannafélagið. Nú gæti ég bara kallað mig blaðamann héðan af. Matarblaðamann ef ég ætlaði að vera nákvæm. Ég er alveg sátt við að vera blaðamaður, man að það var starf sem ég gat vel hugsað mér þegar ég var níu ára (líklega eftir að ég hætti við að verða gleðikona í Hamborg af því að ég var búin að komast að því í hverju starf gleðikvenna felst).

En það virðast bara ekki allir vera tilbúnir að bekenna mig sem blaðamann. Þótt ég sé að fara að fá þetta fína félagsskírteini frá Blaðamannafélaginu, með mynd og alles. Ég hef oftar en einu sinni verið titluð ritstjórnarfulltrúi í fjölmiðlum þótt ég sé það alls ekki. Eða ég er kölluð matgæðingur, sem mér finnst ekki sérlega góður titill (matargúrú er allt annað mál, ég er alveg sátt við það).

Ég skildi heldur ekkert í henni Möggu að sleppa mér úr upptalningunni á kvenkyns blaðamönnum hjá Fróða í dag. Nema svo datt mér í hug að athuga hvernig þetta er á vefsíðunni hjá Fróða. Og viti menn: Aftan við nafn hinna stendur Blaðamaður Vikan, Ritstjóri Séð og heyrt, Auglýsingastjóri Mannlífs, Ritstjftr. Gestgjafans og svo framvegis. En hjá mér stendur bara Nanna Rögnvaldardóttir, Gestgjafinn. Ekkert meir. Þannig að jafnvel vinnuveitandi minn virðist ekki með það á hreinu hvað ég geri.