Boltastelpan kom í vinnuna til mín í gær og fór svo með mér heim því að hún fékk að gista. Á leiðinni litum við inn í Bókavörðuna og þar fékk hún tvær bækur um Emil í Kattholti og fyrstu bókina um Litla Lása. Ég fann aftur á móti bók sem ég hafði ekki séð lengi, Jurtafæði, matreiðslubók sem Ananda Marga gaf út 1980. Fullt af fínum uppskriftum þarna þótt ekki sé reyndar allt jafnfreistandi - ég set til dæmis stórt spurningamerki við pitsu með aspasjafningi.

Svo er líka gott að hafa bókina ef vantar uppskriftir að eggjalausum kökum. Eggjaát er tabú hjá Ananda Marga. Andrés frændi minn, sem sökkti sér a.m.k. um tíma djúpt ofan í jógafræðin, átti það til að falla í freistni og taka tímabil þar sem hann lenti í alls konar spillingu, drakk brennivín, reykti, eltist við kvenfólk og át egg, og af þessu öllu skildist mér að eggin væru langverst.

Einhvern tíma kom Andrés í heimsókn þegar ég bjó á Hörpugötunni og var svangur. Þá var hann staðfastur í jógafræðunum og eftir mikla rannsókn á matarbirgðum heimilisins fannst ekkert sem Andrés mátti borða nema appelsínur og rúgbrauð. Andrés borðaði því heilt rúgbrauð og át fulla skál af appelsínum á meðan hann stóð við og var bara sæll með það. En ef ég hefði haft þessa ágætu matreiðslubók undir höndum á þeim árum hefði ég kannski getað boðið honum einhverjar aðeins fjölbreyttari góðgjörðir. Eins og líka ýmsum meðlimum þeirrar ágætu hreyfingar, sem voru tíðir gestir á heimili mínu sumarið 1983, þó ekki vegna þess að ég hefði áhuga á jógafræðum. En þeir tóku reyndar oftast með sér nesti, hafa líklega ekki treyst sér til að nærast á appelsínum og rúgbrauði.