Ég keypti bók á Ebay í gærkvöldi - matreiðslubók auðvitað, nema hvað. Ég verslaði töluvert gegnum Ebay hér áður fyrr en hef engin viðskipti gert þar í hálft annað ár og hafði ekki einu sinni hugmynd um að PayPal væri komið í eigu Ebay - það gerir viðskiptin óneitanlega enn auðveldari.

Þegar ég var að fletta þarna rakst ég meðal annars á bók sem heitir Cooking Without a Cook. Dálítið sérkennilegur titill núna (nú koma út bækur sem heita How to Cook Without a Book og álíka) en var það örugglega ekki árið 1926. Þá gat það verið stórt vandamál hjá bresku millistéttahúsfreyjunni þegar þjónustufólkið fékk sinn vikulega (eða hálfa vikulega) frídag og hún þurfti sjálf að elda. Þetta eru semsagt einfaldar uppskriftir að fínum réttum fyrir húsmóðurina sem þarf að bjarga sér sjálf í eldhúsinu einu sinni í viku.

Í framhaldi af hugleiðingum um þessa bók, þá rifjaðist upp fyrir mér þegar ég var að reyna að lesa Sérherbergi eftir Virginiu Woolf, sem er þó góð bók að mörgu leyti. Reyndar er óralangt síðan en mig minnir að það hafi þvælst töluvert fyrir mér að það var aldrei minnst á þjónustufólk (þið leiðréttið mig ef ég hef rangt fyrir mér), allar þessar ,,ósýnilegu hendur" sem vinna verkin. Efri-miðstéttar-rithöfundurinn hennar Virginiu þurfti sérherbergi og 500 pund á ári til að geta skrifað. Gott og vel. Á þeim tíma sem hún var að skrifa bókina voru tvær vinnukonur á heimili hennar. Þær sváfu saman í herbergi og höfðu í kaup 30-40 pund á ári, minnir mig að ég hafi lesið. En vinnukonur skrifa hvort eð er ekki bækur ...