Hér koma uppskriftirnar sem ég lofaði í gærkvöldi. Efnafræðistúdentinn (sem á það til að bregða fyrir sig öðru tungumáli en móðurmálinu þegar hann vill leggja áherslu á orð sín) sagði, þegar hann var að borða, að risotto væri ,,the very definition of comfort food" og ég get vel tekið undir það þótt ég hefði ekki átt neitt hvítvín, hvorki til að hella út í né til að dreypa á meðan ég var að hræra. (En ég átti jú rauðvín.)

Það var ýmislegt fleira sem ekki reyndist vera til þegar nánar var skoðað en úr þessu varð samt afbragðs risotto. Til dæmis kom upp úr dúrnum að parmigiano-osturinn var búinn en það var til manchego-biti sem hægt var að nota í neyð.

Risotto með basilíku

700 ml grænmetis- eða kjúklingasoð, eða eftir þörfum
50 g smjör
1 laukur, saxaður smátt
2 hvítlauksgeirar, saxaðir smátt
1/4 tsk oregano, þurrkað
150 g risottogrjón, gjarna carnaroli en arborio eru fín líka
skvetta af hvítvíni eða safi úr 1/2 sítrónu
nýmalaður pipar
salt
25 g manchego-ostur, nýrifinn (ætti náttúrlega að vera parmigiano)
100 ml matreiðslurjómi
15-20 basilíkublöð, skorin í ræmur

Best er að byrja á að hita soðið (eða vatnið og grænmetis/kjúklingakraftinn) og hafa mallandi í potti við hliðina á risottopottinum/pönnunni allan tímann. Smjörið brætt á pönnunni og laukurinn og hvítlaukurinn látinn krauma við fremur vægan hita í 7-10 mínútur án þess að brúnast. Oreganoinu stráð yfir og svo eru grjónin sett á pönnuna og hrært þar til þau eru gljáandi og alþakin smjöri. Svolitlu hvítvíni (allt að 100 ml) eða safa úr 1/2 sítrónu bætt á pönnuna og hrært vel. Þegar allur vökvi er gufaður upp er lítilli ausu af soðinu bætt á pönnuna og hrært. Haldið áfram að hræra og bæta við vökva til skiptis; grjónin eiga næstum alveg að þorna á milli. Einhvern tíma á miðri leið er kryddað með pipar og salti. Haldið áfram þar til grjónin eru mjúk að utan en þó dálítið þétt undir tönn þegar bitið er í þau - það ætti að taka 15-20 mínútur. Best er að hræra nokkuð stöðugt til að losni um sterkjuna í grjónunum. Síðan er osti, matreiðslurjóma og mestallri basilíkunni hrært saman við og smakkað til með pipar og salti. Látið malla í 1-2 mínútur og síðan skreytt með afganginum af basilíkunni og borið fram, e.t.v. með meiri rifnum osti.

Þótt það eigi að hræra sem mest og oftast í til að risottoið verði sem best þarf auðvitað ekki að gera það alveg stanslaust og það er lítið mál að elda kjúklingalærin samhliða, enda er uppskriftin afskaplega einföld. Það má auðvitað líka nota bringur en lærin sem ég keypti í gær voru nærri helmingi ódýrari. Ef ég hefði ekki verið með risotto hefði ég lagt meira upp úr sósunni, t.d. byrjað á að svissa lauk og sett svo einhverjar kryddjurtir út í og kannski nokkra tómata og/eða sveppi (hvað sem efnafræðistúdentinn hefði sagt við því). En almennilegt risotto myndar sína eigin sósu.

Rauðvínssoðin kjúklingalæri

400 g kjúklingalæri, beinlaus og hamflett
1 tsk herbes de provence eða ítölsk kryddjurtablanda
nýmalaður pipar
salt
2 msk ólífuolía
100 ml rauðvín
100 ml vatn

Lærin þerruð ögn ef þau eru rök og síðan krydduð með kryddjurtablöndu, pipar og salti. Olían hituð vel á pönnu (best að hún sé ekki stærri en svo að kjúklingurinn rétt rúmist á henni og kjúklingurinn snöggbrúnaður á báðum hliðum. Rauðvíni og vatni hellt á pönnuna og látið malla við fremur hægan hita í um 20 mínútur, eða þar til hann er soðinn í gegn (gott að skera í hann til að athuga það). Bitunum snúið nokkrum sinnum á meðan þeir sjóða. Ef allur vökvinn gufar upp má bæta dálitlu vatni á pönnuna svo ekki brenni við.

Auðvitað má bera rauðvínssoðið fram með sem sósu en það ætti að vera óþarfi.