Fyrst ég er öll í kveðskapnum þessa stundina, þá er hér ein fyrirspurn: Er ekki einhver sem kann kvæðið sem Böðvar Guðmundsson orti um Vaðlaheiðina þegar hann bjó á Akureyri - ég kann bara lokalínurnar og held að ég fari nokkurn veginn rétt með þær. Skáldið ávarpar heiðina og þarf víst ekki að taka fram hvorum megin við hana hann er staddur:

,,... og handan þín er naumast neitt
sem nokkru máli skiptir."

Samt var Böðvari held ég ekki nándar nærri eins illa við Þingeyinga og Guðmundi bekkjarbróður mínum, sem seinna var stundum nefndur skutluskelfir aldeilis að ósekju; Gvendur hafði svarið þess dýran eið að í Þingeyjarsýslu skyldi hann aldrei stíga fæti og voru þess vegna uppi ýmis áform um að koma honum þangað. Mest var rætt um að hella hann fullan, sem ekki var þrekvirki, bíða þar til hann væri sofnaður og róa þá með hann á Fallvaldi yfir pollinn og skilja hann eftir í Veigastaðalandi, alltsvo norðan við sýslumörkin. Af þessu varð þó ekki og í sjötta bekk var leiklistaráhugi Gvendar orðinn slíkur að hann braut odd af oflæti sínu og fór í leikhúsferð til Húsavíkur. Og vildi lítið tala um Þingeyinga eftir það.