Það er heljarmikið partí búið að vera í allt kvöld í bakgarðinum við hliðina. Mér finnst nú ekki alveg vera veður fyrir garðpartí en þau um það. Allavega er mikið stuð á liðinu.

Ég hef nú ekki gert mikið af því að halda garðpartí um dagana, enda aldrei verið með einkagarð og ekki kunnað við að halda mikil partí í sameignargörðum. Nema auðvitað á Eyrarlandsveginum 16. og 17. júní 1977 en það var nú sérstakt. Auk þess var ég að flytja úr íbúðinni daginn eftir. Og þá man ég - svona í framhaldi af því sem ég skrifaði um í gær - að ýmsa sem komu inn í eldhúsið (hluti af partíinu var innandyra) rak í rogastans, því þar sat biksvartur náungi á stólkolli, en þeldökkir menn voru þá ekki mikið algengari á Akureyri en þeir höfðu verið í Skagafirði nokkrum árum fyrr. Skýringin á veru mannsins í eldhúsinu var hins vegar sú að þetta var vetrarmaður á Gunnarsstöðum, upprunninn í Ghana, sem hafði komið í samkvæmið með Steingrími Sigfússyni. Ég man hins vegar ekki hvort Stæn sat þarna í eldhúsinu; kannski var hann úti í garði að kveða húsganga úr Þistilfirði með Sigga stóra, til dæmis þennan:

Finnbogi minn, Finnbogi minn, Fransarinn atlar á mig
Finnbogi minn, Finnbogi minn, Fransarinn atlar á mig.
Þuríður mín, Þuríður mín, hann atlar ekki á þig.
Hann atlar að gefa þér pompalabrauð, pompalabrauð, pompalabrauð -
- og svooooooo - atlar hann á þig.

Ég er nú kannski að ljúga því að þetta hafi verið kveðið þarna í garðinum en þessi húsgangur var oft raulaður eftir að Stæn kenndi Sigga og félögum hann.