Ókei, það er búið að koma því inn hjá konum að líkams- og tilfinningastarfsemin fari svo gjörsamlega úr skorðum við tíðahvörfina að þær breytist í farlama taugasjúklinga ef þær hámi ekki í sig hormóna af áfergju. Og eins og ég nefndi hér fyrir nokkrum dögum þarf víst að gjörbreyta mataræðinu líka. Hitt vissi ég ekki fyrr, að heilastarfsemin færi svo rækilega úr skorðum að maður breyttist líka í slefandi fávita. Þetta var ég að lesa í nýjustu Vikunni um áhrif tíðahvarfa á heilastarfsemina:

Erfiðara að hugsa: Þér finnst þú eiga erfiðara með að hugsa, vera treg eða missa þráðinn í samtali.
Erfiðara að tala: Þú misskilur þýðingu orða eða víxlar orðum. Þú ert oft með eitthvert orð á tungunni en getur ekki sagt það.
Einbeitingarörðugleikar: Þú átt erfitt með að einbeita þér eða hlusta með athygli. Þú ert svolítið utangátta.
Minnistap: Þú gleymir því sem þú mundir fyrir einni mínútu eða því sem þú hefur heyrt áður. Verið getur að þú gleymir einnig kunnugum andlitum og fundum sem þú átt að mæta á. Þú gleymir kannski líka hvernig gera á ýmislegt sem þú hefur gert þúsund sinnum áður, eins og að kveikja á tölvunni eða uppþvottavélinni. Þú týnir jafnvel oft einhverju.
Minnkuð ratleikni: Þú ratar ekki þangað sem þú ert vön að fara.

Hmm, reyndar er ýmislegt í þessari upptalningu sem hefur hrjáð mig alla tíð frá unglingsárum svo það versnar kannski ekkert að ráði ...

Reyndar stendur líka í Vikunni að rannsóknir sýni að greindar konur fari miklu seinna á breytingarskeiðið en þæar sem ekki eru jafnklárar. Ég er náttúrlega eldklár þannig að það getur verið að ég hafi enn nokkur ár upp á að hlaupa áður en ég dett alveg úr sambandi.