Efnafræðistúdentinn var að mótmæla í dag. Kosturinn við að vera í skóla er að maður getur mótmælt þangaðtil manni verður kalt á tánum og farið svo og fengið sér kaffi á eftir og talað um hvað það hafi verið gaman að mótmæla. Ég tala af reynslu, þegar ég var í skóla var ég alltaf að mótmæla. Og dró næstum alltaf gagnlega barnið mitt með, ég held að það hafi ekki birst nokkur mynd í blaði af mótmælagöngum, fundum eða öðrum á árunum kringum 1980 þar sem hún var ekki áberandi. Ég man aldrei eftir að þessi mótmæli hafi breytt nokkrum sköpuðum hlut en það skipti engu, manni fannst að maður væri að gera eitthvað alveg frábært. Sem er náttúrlega gott fyrir sálina - ekki endilega kroppinn, manni gat orðið svo djöfull kalt á tánum.