Það er allt svo jólaskreytt hér í vinnunni (nema hjá starfssystrum mínum á Gestgjafanum, sem eru með áramótaskreytingar) að það smitar út frá sér og ég verð sennilega að byrja að skreyta eitthvað smávegis heima. Eitt nýtt á dag, mér finnst það fín regla. Byrjaði reyndar tvöfalt á sunnudaginn því þá setti ég upp aðventukransinn sem er ekki krans og setti svo aðventuljósið út í glugga eftir að hafa leitað hátt og lágt að aukaperum, sem ég fann auðvitað þar sem þær áttu að vera og hafa verið síðustu fjöldamörg ár. Það var bara allt of augljós staður.

Þá var ég komin í svo mikið jólaskap að ég sauð hangikjöt í kvöldmatinn, skaust út í Krambúð eftir Ora grænum baunum og bætti meira að segja við malti og appelsíni samkvæmt sérstakri ósk efnafræðistúdentsins. Nennti samt ekki að búa til uppstúf, enda er fjölskyldusamþykkt fyrir því að matreiðslusnillingurinn búi ekki til gott uppstúf. Minn akkillesarhæll í matreiðslu.

Aftur á móti mótmæli ég því að ég kunni ekki að búa til fiskibollur. Ekki mér að kenna að drengurinn á tvær ömmur sem eru miklir fiskibollusnillingar, maður keppir ekkert við svoleiðis. Persónulega finnst mér mínar bollur betri en ég er í minnihluta. Það voru samt ekki þær sem hann borðaði sautján stykki af um árið (ég taldi) og tautaði svo á eftir að sér hefðu nú ekki fundist þær neitt sérstaklega góðar. Það voru Ora bollur úr dós.