Ég hef ekkert á móti raunveruleikasjónvarpi, þannig séð. Horfi meira að segja stundum á Survivor í kompaníi við efnafræðistúdentinn og við skemmtum okkur konunglega. Temptation Island fannst mér hins vegar ómerkilegir þættir, að ekki sé talað um The Batchelor. En núorðið gerir fólk víst hvað sem er til að komast í sjónvarpið í Ameríkunni. Ég var að lesa áðan um nýjan þátt - bara einn að vísu, ekki þáttaröð - sem HBO er að gera og ætlar að sýna í desemberbyrjun. Þessi þáttur heitir Cathouse og er lýst sem samblandi af rauveruleikasjónvarpsþættinum Big Brother og bíómyndinni The Best Little Whorehouse in Texas - hann er sem sagt tekinn á vændishúsi í Nevada og lýsir ,,the comings and goings", eins og efnafræðistúdentinn orðaði það. Tekinn með vitund starfsfólksins en ekki viðskiptavinanna, fyrr en eftir á. Það merkilega var að þegar þeir voru upplýstir um að þeir hefðu verið filmaðir þar sem þeir voru að semja við stúlkurnar um þjónustu og greiðslur (þegar því lauk mun hafa verið slökkt á földu myndavélinni, segja þeir hjá HBO - ég trúi því mátulega), þá voru þeir næstum allir fúsir til að heimila sýningu á atriðinu. Líka mamman sem kom með 22 ára son sinn til að láta hann missa sveindóminn. Æi, þetta er annars ekkert verra en The Batchelor.

Andy Warhol talaði um ,,15 minutes of fame". Nú er kannski betur viðeigandi að tala um ,,15 minutes of shame".