Ekki veit ég af hverju læknanemar eru að rövla yfir að vera prófaðir í Barbapapa. Barbafjölskyldan stendur fyrir jákvætt lífsviðhorf, frið á jörðu, umhverfisvernd, sáttfýsi, listræna tjáningu og allt það sem gott er. Kannski fullauðvelt að leysa vandamálin með Barbabrellum, en hvað um það. (Ég man eftir gamalli sögu af ungum frændsystkinum sem fóru saman í sturtu. Eftir smástund kallar stelpan á mömmu sína, bendir á tippið á frændanum, sem stóð bísperrt út í loftið, og sagði: ,,Hibbibibb, Barbabrella!")

Annars sé ég þegar ég hugsa málið að það getur verið að akkúrat sá aldurshópur sem nú er á fyrsta ári í læknisfræði þekki Barbafjölskylduna ekkert alltof vel. Flestar bækurnar komu út fyrir og um 1980 ef ég man rétt en svo varð meira en tíu ára hlé þangað til tvær síðustu bækurnar, þessar sem ég þýddi, komu út. Efnafræðistúdentinn, sem er fæddur 1981, var þá vaxinn upp úr þeim, þannig að það getur vel verið að þeir sem eru á svipuðum aldri séu ekkert sérlega vel að sér í Barbafræðum, nema kannski ef þeir eiga eldri systkini. Reyndar man ég ekki vel hvenær sjónvarpsþættirnir voru sýndir en það hefur líklega verið í kringum 1980.

Persónulega fannst mér þetta Barbalið frekar óþolandi - allt of jákvætt, friðarsinnað, umhverfisverndarsinnað, sáttfúst, listrænt og allt það - en ég þurfti líka að lesa flestar bækurnar upphátt óteljandi sinnum. Barbakær var þó ívið skárri en hinir, enda svarti sauðurinn í fjölskyldunni. Aðallega þó útlitslega, hann var oftast jafn óþolandi indæll og hin.