Tapírar, kakkalakkar og baráttumaður gegn sjálfsfróun

Undarlegt lesefni sem maður hefur sér til viðurværis þessa dagana. Kannski sem mótvægi við allt kreppuklámið og svartsýnisrausið (jú, ég veit að það er hörmungarástand víða, jú, ég er reið, nei, ég neita að sökkva mér ofan í það).

Ég er heldur ekki að tala um prófkjörsauglýsingar og greinar og svoleiðis.

Nei, en í morgun var ég til dæmis að lesa bókina How to Cook a Tapir, þar sem er, eins og nafnið bendir til, meðal annars lýst matreiðslu á tapírum og ýmsum stærri nagdýrum sem lifa í frumskógum Belize - ekki að ég eigi von á að eiga eftir að notfæra mér þessa þekkingu svosem. En samt.

Svo er í bókinni þessi uppskrift, sem verður nú eiginlega að teljast til grunnuppskrifta:

"Convict Soup

1 package of Knorr's dried soup mix, any variety
water

Before buying the soup, hold the package up to the light and check for pinholes. After opening it, inspect the mix itself for black specks. If you see holes or black specks, the cockroaches beat you to the soup. Discard and try another package.

Add more water than the directions tell you and boil the hell out of the soup for twenty minutes because nobody drinks the water in places like this without boiling it first.

Eat it anyway."

En nú er ég farin að lesa um mikinn mannvin og næringarfrömuð sem jafnframt barðist eins og berserkur gegn sjálfsfróun þótt hann sé nú frægur fyrir allt aðra hluti. Hann mælti með því að karlmenn skyldu umskornir án deyfingar svo að þeir tengdu ævinlega tippið á sér við sársauka og refsingu en sagðist hafa komist að því að það gæfist vel að bera hreina karbólsýru á snípinn á konum, það væri ,,an excellent means of allaying the abnormal excitement."

Eins og ég sagði, undarlegt lesefni á þessum laugardagsmorgni.