(function() { (function(){function b(g){this.t={};this.tick=function(h,m,f){var n=f!=void 0?f:(new Date).getTime();this.t[h]=[n,m];if(f==void 0)try{window.console.timeStamp("CSI/"+h)}catch(q){}};this.getStartTickTime=function(){return this.t.start[0]};this.tick("start",null,g)}var a;if(window.performance)var e=(a=window.performance.timing)&&a.responseStart;var p=e>0?new b(e):new b;window.jstiming={Timer:b,load:p};if(a){var c=a.navigationStart;c>0&&e>=c&&(window.jstiming.srt=e-c)}if(a){var d=window.jstiming.load; c>0&&e>=c&&(d.tick("_wtsrt",void 0,c),d.tick("wtsrt_","_wtsrt",e),d.tick("tbsd_","wtsrt_"))}try{a=null,window.chrome&&window.chrome.csi&&(a=Math.floor(window.chrome.csi().pageT),d&&c>0&&(d.tick("_tbnd",void 0,window.chrome.csi().startE),d.tick("tbnd_","_tbnd",c))),a==null&&window.gtbExternal&&(a=window.gtbExternal.pageT()),a==null&&window.external&&(a=window.external.pageT,d&&c>0&&(d.tick("_tbnd",void 0,window.external.startE),d.tick("tbnd_","_tbnd",c))),a&&(window.jstiming.pt=a)}catch(g){}})();window.tickAboveFold=function(b){var a=0;if(b.offsetParent){do a+=b.offsetTop;while(b=b.offsetParent)}b=a;b<=750&&window.jstiming.load.tick("aft")};var k=!1;function l(){k||(k=!0,window.jstiming.load.tick("firstScrollTime"))}window.addEventListener?window.addEventListener("scroll",l,!1):window.attachEvent("onscroll",l); })();

Konan sem kyndir ofninn sinn

Eldhúsreyfarar miðaldra matargúrús á Skólavörðuholtinu

5.12.08

Ég í tveimur bókstöfum

Ég var að skrifa á Fésbókina mína áðan. Ætlaði að skrifa að ég hefði átt erfiðan dag. (Til skýringar fyrir þá fáu sem þekkja ekki Facebook má geta þess að þar talar maður um sjálfan sig í þriðju persónu, sem verður svolítið sérkennilegt stundum.) Ég skrifaði semsagt Nanna átti erfiðan dag. Stoppaði þá og hugsaði: Jú, hann var vissulega mjög erfiður en hann var góður líka. Svo að ég ákvað að hætta við og velta því aðeins betur fyrir mér hvað ég ætlaði að skrifa. Þurrkaði út textann sem var kominn en þegar ég átti eftir að þurrka út tvo stafi (nafnið er fast inni) ýtti ég óvart á birtingarhnappinn. Þannig að á Fésbókinni stóð skýrum stöfum:

Nanna át.

Sem einhver mundi nú segja að ætti vel við. En það fannst mér samt ekki, því ég er ekki búin að borða kvöldmat og er að sálast úr hungri. Svo að ég skrifaði eitthvað annað (eða eiginlega ekki) og nú er ég að safna þreki til að fara út að finna mér eitthvað að borða. Eða kannski bara leita í skápunum.

En þetta var - ja, frekar sveiflukenndur dagur.

|