(function() { (function(){function b(g){this.t={};this.tick=function(h,m,f){var n=void 0!=f?f:(new Date).getTime();this.t[h]=[n,m];if(void 0==f)try{window.console.timeStamp("CSI/"+h)}catch(q){}};this.getStartTickTime=function(){return this.t.start[0]};this.tick("start",null,g)}var a;if(window.performance)var e=(a=window.performance.timing)&&a.responseStart;var p=0=c&&(window.jstiming.srt=e-c)}if(a){var d=window.jstiming.load; 0=c&&(d.tick("_wtsrt",void 0,c),d.tick("wtsrt_","_wtsrt",e),d.tick("tbsd_","wtsrt_"))}try{a=null,window.chrome&&window.chrome.csi&&(a=Math.floor(window.chrome.csi().pageT),d&&0=b&&window.jstiming.load.tick("aft")};var k=!1;function l(){k||(k=!0,window.jstiming.load.tick("firstScrollTime"))}window.addEventListener?window.addEventListener("scroll",l,!1):window.attachEvent("onscroll",l); })();

Konan sem kyndir ofninn sinn

Eldhúsreyfarar miðaldra matargúrús á Skólavörðuholtinu

4.3.08

Lífgað upp á heimilið með límböndum

Dóttursonur minn elskulegur er mikill áhugamaður um mat og matargerð og þegar hann var hér síðast kom hann röltandi til okkar hinna með Vísi í vikulokin, 50. hefti, sem hann hafði rekist á og spurði mig hvort ég vildi ekki einhverntíma bjóða upp á appelsínuábæti sem var þar á mynd á forsíðu og honum þótti sérlega girnilegur. Ég tók ekkert illa í það. Mundi reyndar eftir að hafa litist vel á þessa mynd þegar ég var litlu eldri.

En svo komust móðir hans og móðurbróðir í blaðið. Fyrir þá sem ekki þekkja Vísi í vikulokin, þá er þetta fjórblöðungur sem fylgdi með Vísi einu sinni í viku fyrir um 40 árum, litprentaður á góðan pappír. Á forsíðunni voru mataruppskriftir, á baksíðunni yfirleitt auglýsing, en í miðju var fjallað um tísku og/eða húsbúnað. Og það voru þessar miðjugreinar sem vöktu athygli barnanna minna.

Tískugreinin heitir Vor í hjörtum þeirra ungu og hana prýða þrjár myndir af brosmildum ungum konum í skelfilega ljótum köflóttum buxnadressum og pilsum og antikbleikum blússum og peysum - að ógleymdum buxnakjól úr antikbleiku ,,skýjuðu flaueli", hvað sem það nú er. Unga konan situr gleið í honum á antikbleikum rókókóstól svo að kjóllinn fái nú notið sín sem best.

Börnin mín hlógu sig máttlaus.

Svo sáu þau hina greinina: ,,Lífgað upp á heimilið með límböndum". Nokkrir góðir punktar:

,,Í dag ætlum við að fjalla um, hvernig við getum prýtt ýmsa heimilismuni með því að líma á þá mislit plastbönd ... Líklega verða yngri húsmæðurnar hrifnari af hugmyndunum, sem við sýnum hér á síðunni, sumar þeirra eru raunar einkum ætlaðar fyrir táninga, en þeir hafa oftast mjög gaman af að lífga upp á umhverfi sitt á ýmsan máta. ... Forstofan: límið bönd meðfram skáphurðum og skúffum. Límið samskonar bönd á ljósakrónu eða lampahlíf. Stofan: Máluð, einföld húsgögn er tilvalið að prýða með böndum. ... Teborð eða reykborð getur verið gaman að skreyta með böndum, sem límd eru í litla ferhyrninga á borðplötuna. ... Eldhúsið: Eldhúskollarnir, eldhúsklukkan, hrærivélin, bakkarnir, kryddhillurnar, jafnvel ísskápurinn gerbreyta um útlit ef böndin eru límd á það. Baðherbergið: Þar getum við límt bönd á hillur og skápa, á körfuna, baðvogina, tannburstaglösin og utan um spegilinn ..."

Þegar hér var komið sögu voru börnin bæði komin með andarteppu af hlátri og sáu líklega fyrir sér óðar húsmæður með límbönd á lofti að klessa þeim á allt sem fyrir varð. Sauðargæran kom aftur, stóð og horfði á þau og sagði svo ábúðarfullur:

-Hættu að hlæja, mamma.

Hmm, hvernig ætli límbandaúrvalið sé núna? Þegar ég hugsa mig um, þá veitir ekki af að flikka upp á hrærivélina.

|