Sátt við Símann

Ég hef séð að einhverjir hafa verið að kvarta undan þjónustu hjá Símanum að undanförnu. Kannski ég sé á einhverjum sérdíl en ég er hæstánægð fyrir mína parta. ADSL-ið mitt hefur verið að frjósa öðru hverju að undanförnu; nettengingin dettur út smástund og/eða sjónvarpsmyndin frýs í svona hálfa mínútu en kemur svo inn af sjálfu sér. Þetta gerir náttúrlega lítið til ef ég væri t.d. að horfa á Leiðarljós (þar dugir jú að horfa á einn þátt í mánuði til að vita hvað er að gerast) en verra þegar maður er að horfa á spennandi glæpaþátt – bíbb, myndin frýs í hálfa mínútu og þegar hún kemur aftur er þátturinn búinn og maður veit ekki hver var morðinginn. Og ef ég væri fótboltafan hefði sjónvarpið örugglega alltaf frosið akkúrat meðan mörkin voru skoruð. Þetta byrjaði fyrir svona mánuði síðan en hafði verið í lagi að mestu fram að því.

Þannig að á sunnudaginn hringdi ég í þjónustuver Símans (þurfti bara að bíða í 1 mínútu eftir svari) og sagði frá þessu, fékk mikla samúð; á mánudaginn hringdi maður og sagðist vera búinn að mæla línuna og það væri ekkert að henni þannig að það mundi koma maður til mín að skoða tengingarnar, í gær hringdi sá maður og spurði hvenær hann gæti komið – ég sagði honum að koma klukkan níu (og var viss um að það mundi ekki standast) – en á slaginu níu í morgun birtust tveir röskir símamenn, skiptu um snúru og tengingar (sem eru faldar að hluta á bak við ættarsilfursskápinn), límdu nýju snúruna upp í staðinn fyrir að láta hana liggja á gólfinu, sögðu mér að setja kóktappa (eða eitthvað) undir afruglarann svo að loftaði betur um hann og sneru að lokum við smásíunni, sem ég hafði tengt vitlaust á sínum tíma þótt það hefði ekki komið að sök fyrr.

Þannig að nú geri ég ráð fyrir að geta horft á glæpaþætti og sápuóperur án nokkurra truflana, þökk sé Símanum.