Vox í gærkvöldi: Mjög gott. Enda er þarna á ferðinni kokkur sem, eins og ég sagði í gær, sem þekkir íslenskt hráefni og notar það í einhverjum mæli á veitingahúsinu sínu. Og miklir fagmenn fyrir í eldhúsinu. Mikið að gera hjá þeim, 150 manns sem borðuðu þarna þetta kvöldið og allt mjög vel heppnað. Sex réttir ef allt er talið - fyrst grásleppuhrogn í einhverju mauki úr reyktum osti með stökku rúgbrauði ásamt saltaðri bleikjum með fáfnisgraskremi. Svo hörpuskel með nokkrum mismunandi sósum/olíum/vökvum (og froðu úr teinu hans Sverris Guðjónssonar, ég skildi það nú ekki alveg). Þá krabbasalat, sem ekki var á matseðlinum en var mjög gott. Sérlega góð smálúða og lúðufrauð með spínatmauki, gljáðri dvergnæpu sem kölluð var hreðka á matseðlinum og froðu úr ,,Jerúsalem-ætiþistlum" sem eiga reyndar ekkert skylt við hvorki Jerúsalem né ætiþistla og ég er oft búin að leggja til að verði kallaðir ætifíflar á íslensku. Mjög gott. Það fannst gagnlega barninu líka og hún hefur ekki borðað lúðu í 25 ár. Síðan lambavöðvi og nýra með gljáðri nípu (ekki steinseljurót), sellerírótarstöppu og blóðbergssósu. Og á eftir voru fátækir riddarar með skyrís og þrenns konar eplagóðgæti (í guðsbænum ekki ,,eplum í nokkrum áferðum" eins og stóð á matseðlinum).

Þetta var allt alveg ljómandi gott. Spennandi og metnaðarfull matreiðsla eins og maður býst við á þessum bæ. Og því miður, þá er líklega upppantað öll hin kvöldin. Nema kannski ef þeir á Vox ætla að halda áfram með seðilinn í næstu viku eins og sum veitingahúsin gera.