Ég hringdi í gagnlega barnið áðan til að kanna líðan dóttursonarins, sem lá í ælupesti um helgina. Drengurinn svaraði sjálfur í símann eins og hann gerir yfirleitt þessa dagana ef hann hefur nokkur tök á. Hann tjáði mér að pabbi og mamma væru veik en hann væri sjálfur orðinn frískur. Ég spurði hann af hverju hann væri þá ekki á Hagaborg.

-Ég nenni því ekki, sagði hann eins og ekkert væri sjálfsagðara.

Svo kom náttúrlega í ljós að hann er með streptókokkasýkingu þótt gubbupestin sé bötnuð og fer ekkert í leikskólann næstu daga. Systir hans er að vísu ekki með neina pesti - ekki enn allavega - en hún mun hafa snúið sig á fæti í skólanum í morgun. Ætli við höltrum ekki saman næst þegar við hittumst.