Ég var eiginlega að átta mig á því núna að ég er alveg að fara í frí ...

Jú, það hefur svosem verið ljóst í nokkra mánuði að við Boltastelpan mundum leggja af stað í sumarferðina okkar þann 6. júní. Semsagt á sunnudaginn. En sú dagsetning hefur nálgast ótrúlega hratt síðustu dagana og nú er líka komið á hreint að ég held áfram í fríi þegar ég kem aftur og verð fram yfir fyrstu helgi í júlí. Reyndar mæti ég einn eða tvo daga í vinnuna rétt eftir að ég kem heim en það er bara af því að mér finnst ég vera svo ómissandi.

Ég er að reyna að skila öllu af mér í dag, reyndar kem ég í vinnuna á morgun líka en þá er tiltektardagur og síðan eitthvert djamm svo að ég á ekki von á að það verði tími til mikilla uppskriftasamninga. Lauk við múffugreinina fyrir hádegi, var að enda við grein um fljótlega fiskrétti og er að berjast við að skrifa um matarmikil salöt til að gæða sér á þegar allir eru orðnir leiðir á grillmat í sumarhitanum. (Á Íslandi? Yeah, right - jæja, þau áttu aldeilis vel við í góðviðrinu í fyrrasumar.)

Aumingja Boltastelpan liggur heima í ælupest, veit ekki hvort það er þessi Akureyrar/Húsafellsveiki. Ég ákvað að bregða mér í Pollýönnuhlutverk, sem ég geri ekki oft, og benda henni á hvað það væri nú heppilegt að hún fékk pestina núna en ekki á sunnudaginn, á leið til Kaupmannahafnar. Það virkaði vel, hún sá að þetta var ástæða til að gleðjast. Verst að nú er ég orðin sannfærð um að ég leggist sjálf í pest um helgina.

Ojæja. Den tid den sorg.