Mér datt í hug þegar ég gekk í gegnum Austurstrætið áðan, að mikið væri nú skondið ef ég yrði á vegi einhvers fjölmiðafólks sem sent hefði verið út af örkinni til að spjalla við fólk á götunni, til dæmis til að komast að því hvað konur væru með í veskinu sínu (ég man eftir mörgum slíkum þáttum). Þá hefði það getað verið svona:

Fjölmiðlamanneskja: - Góðan daginn, við erum hér frá xxx, værirðu til í að segja okkur að gamni hvað þú ert með í veskinu þínu?

Sérvitringsleg miðaldra kona með stórt brúnt veski: - Já alveg sjálfsagt. Sjáum til. Ég man að ég er með næstum tómt peningaveski, þriggja daga gamalt eintak af Fréttablaðinu, hárbursta, sex penna, tvær skóreimar, eina matreiðslubók, dós af Plantaforce-grænmetiskrafti, tertudisk ...

Fjölmiðlamanneskja: - Tertudisk?

Sérvitringsleg miðaldra kona með stórt brúnt veski: - ... og eina rjúpu.

Fjölmiðlamanneskja: - ??? Nei, í alvöru.

Sérvitringslega miðaldra konan opnar stóra brúna veskið og dregur upp gegnsæjan plastpoka með hálffrosinni fiðraðri rjúpu.

Það hefði verið svolítið gott móment. En það er rigning og þá er fjölmiðlafólk með hljóðnema ekki á ferð í Austurstræti. Það er í mesta lagi í Kringlunni eða Smáralindinni og þangað kem ég sjaldan. Með eða án rjúpu.