(function() { (function(){function b(g){this.t={};this.tick=function(h,m,f){var n=f!=void 0?f:(new Date).getTime();this.t[h]=[n,m];if(f==void 0)try{window.console.timeStamp("CSI/"+h)}catch(q){}};this.getStartTickTime=function(){return this.t.start[0]};this.tick("start",null,g)}var a;if(window.performance)var e=(a=window.performance.timing)&&a.responseStart;var p=e>0?new b(e):new b;window.jstiming={Timer:b,load:p};if(a){var c=a.navigationStart;c>0&&e>=c&&(window.jstiming.srt=e-c)}if(a){var d=window.jstiming.load; c>0&&e>=c&&(d.tick("_wtsrt",void 0,c),d.tick("wtsrt_","_wtsrt",e),d.tick("tbsd_","wtsrt_"))}try{a=null,window.chrome&&window.chrome.csi&&(a=Math.floor(window.chrome.csi().pageT),d&&c>0&&(d.tick("_tbnd",void 0,window.chrome.csi().startE),d.tick("tbnd_","_tbnd",c))),a==null&&window.gtbExternal&&(a=window.gtbExternal.pageT()),a==null&&window.external&&(a=window.external.pageT,d&&c>0&&(d.tick("_tbnd",void 0,window.external.startE),d.tick("tbnd_","_tbnd",c))),a&&(window.jstiming.pt=a)}catch(g){}})();window.tickAboveFold=function(b){var a=0;if(b.offsetParent){do a+=b.offsetTop;while(b=b.offsetParent)}b=a;b<=750&&window.jstiming.load.tick("aft")};var k=!1;function l(){k||(k=!0,window.jstiming.load.tick("firstScrollTime"))}window.addEventListener?window.addEventListener("scroll",l,!1):window.attachEvent("onscroll",l); })();

Konan sem kyndir ofninn sinn

Eldhúsreyfarar miðaldra matargúrús á Skólavörðuholtinu

13.3.04

Mál málanna hér á Kárastígnum í dag er Dularfulla dýnuhvarfið.

Efnafræðistúdentinn fór semsagt með gömlu rúmdýnuna sína niður um síðustu helgi og setti hana í undirganginn; svo stóð til að fara með hana í Sorpu núna í dag ásamt fleira dóti af því að það hefur lengi verið á dagskrá að rýma til í skúrnum. Og er reyndar búið að gera dálítið til þess því Boltastelpan kom hér ásamt allri sinni fjölskyldu og fékk að hirða allt flöskusafn frændans, sem skilaði henni yfir 4.000 krónum í ferðasjóðinn fyrir væntanlega utanlandsferð okkar. Svo er þarna eitthvað af dóti sem á bara að henda og það var meiningin að taka dýnuna um leið.

Ég gekk framhjá undirganginum í gær og leit inn um gluggann á hurðinni en sá ekki dýnuna. Þar sem ég var gleraugnalaus vegna rigningar gerði ég ráð fyrir að efnafræðistúdentinn eða einhver annar hefði fært hana innar í undirganginn. Svo að þegar efnafræðistúdentinn kom inn frá því að aðstoða við flöskuflokkun spurði ég hann hvort hann hefði fært hana.

- Ha, ég? sagði hann. - Nei. Og þegar þú segir það - hún er ekki þarna. Ekki heldur úti í garði.

Mikið rétt. Dýnan er horfin sporlaust. Málið hefur verið rætt ítarlega í fjölskyldunni og eftirfarandi kenningar hafa komið fram:

1) Einhver dýnuþurfandi maður hefur átt leið framhjá einhverntíma þegar opið var inn í undirganginn og ákveðið að hirða dýnuna til að sofa á henni. Ólíklegt, þar sem dýnan var ónýt og það leyndi sér ekki.

2) Einhver hefur hirt hana til að gera vini sínum grikk, samanber klósettið sem hugulsamir menn komu með í afmælisveislu efnafræðistúdentsins. Hugsanlegt en það hefur þá verið hér í nágrenninu, dýnan er þung og fyrirferðarmikil.

3) Dýnuþjófagengi er á ferli á Skólavörðuholtinu, ekur um á sendibíl og hirðir dýnur sem liggja á glámbekk. Tja - maður veit aldrei, það er allt vaðandi í óþjóðalýð í miðbæ Reykjavíkur eins og allir vita.

4) Einhver af nágrönnunum, sennilega Skari, hefur verið orðinn hundleiður á að ganga framhjá dýnunni í undirgöngunum, haldið að ég ætlaði bara að láta hana daga þarna uppi, þar sem ég steingleymdi að upplýsa aðra íbúa hússins um að hún yrði fjarlægð í dag, og hefur þess vegna séð um að fjarlægja hana, kannski af því að viðkomandi átti leið í Sorpu hvort eða var. Þetta er reyndar langtrúlegasta skýringin á Dularfulla dýnuhvarfinu, en málið hefur þó ekki enn verið upplýst.

Ég þarf samt að fá bíl til að fara með dót í Sorpu. Það verður þó kannski ekki fyrr en í næstu viku því það kom upp úr dúrnum að einhver hefur hugsanlega áhuga á að hirða gamla ísskápinn; borgar sig ekki að henda hinu fyrr en ljóst er hvort hann á að fylgja með.

|