(function() { (function(){function b(g){this.t={};this.tick=function(h,m,f){var n=f!=void 0?f:(new Date).getTime();this.t[h]=[n,m];if(f==void 0)try{window.console.timeStamp("CSI/"+h)}catch(q){}};this.getStartTickTime=function(){return this.t.start[0]};this.tick("start",null,g)}var a;if(window.performance)var e=(a=window.performance.timing)&&a.responseStart;var p=e>0?new b(e):new b;window.jstiming={Timer:b,load:p};if(a){var c=a.navigationStart;c>0&&e>=c&&(window.jstiming.srt=e-c)}if(a){var d=window.jstiming.load; c>0&&e>=c&&(d.tick("_wtsrt",void 0,c),d.tick("wtsrt_","_wtsrt",e),d.tick("tbsd_","wtsrt_"))}try{a=null,window.chrome&&window.chrome.csi&&(a=Math.floor(window.chrome.csi().pageT),d&&c>0&&(d.tick("_tbnd",void 0,window.chrome.csi().startE),d.tick("tbnd_","_tbnd",c))),a==null&&window.gtbExternal&&(a=window.gtbExternal.pageT()),a==null&&window.external&&(a=window.external.pageT,d&&c>0&&(d.tick("_tbnd",void 0,window.external.startE),d.tick("tbnd_","_tbnd",c))),a&&(window.jstiming.pt=a)}catch(g){}})();window.tickAboveFold=function(b){var a=0;if(b.offsetParent){do a+=b.offsetTop;while(b=b.offsetParent)}b=a;b<=750&&window.jstiming.load.tick("aft")};var k=!1;function l(){k||(k=!0,window.jstiming.load.tick("firstScrollTime"))}window.addEventListener?window.addEventListener("scroll",l,!1):window.attachEvent("onscroll",l); })();

Konan sem kyndir ofninn sinn

Eldhúsreyfarar miðaldra matargúrús á Skólavörðuholtinu

26.3.04

?Það linnir ekki undarlegum atvikum í kringum mig. Dularfulla dýnuhvarfið er enn óupplýst og nú er komið nýtt mál: Dularfulla Betty Crocker-svuntuhvarfið.

Ég er búin að nöldra lengi yfir svuntuskorti í Gestgjafaeldhúsinu, alveg frá því að Marentza rændi af mér svuntu sérmerktri Gestgjafanum, og hef verið með voða fína Harrods-svuntu sem ég á sjálf. Einhvern tíma fyrir helgi rakst ég á Betty Crocker-svuntu í stúdíóinu, sem við fengum einhvern tíma til að mynda fyrir auglýsingu, tilkynnti að ég ætlaði að taka hana til handargagns og nota hana, fór með hana inn í eldhús og lagði hana frá mér. Fór svo heim með fínu Harrods-svuntuna mína.

Þegar ég ætlaði að fara að elda í morgun var Betty Crocker-svuntan horfin og ég fann hana hvergi. Ekki ofan í neinni skúffu eða neinsstaðar. Mjög dularfullt. Ég rölti inn til Sólveigar ritstjóra og tuðaði eitthvað yfir þessu (þetta er sko ekki það fyrsta sem hverfur úr Gestgjafaeldhúsinu, sem á þó að vera læst þegar það er ekki í notkun). En þegar ég gekk framhjá skrifstofunni minni á leið inn í eldhús aftur rak ég augun í eitthvað rautt á miðju skrifborðinu: Viti menn, þarna var Betty Crocker-svuntan komin. Og hún var örugglega ekki þarna þegar ég kom síðast inn í skrifstofuna hálftíma fyrr. Enginn heiðarlegur svuntuþjófur hefur enn gefið sig fram.

Dularfullt.

|