(function() { (function(){function b(g){this.t={};this.tick=function(h,m,f){var n=f!=void 0?f:(new Date).getTime();this.t[h]=[n,m];if(f==void 0)try{window.console.timeStamp("CSI/"+h)}catch(q){}};this.getStartTickTime=function(){return this.t.start[0]};this.tick("start",null,g)}var a;if(window.performance)var e=(a=window.performance.timing)&&a.responseStart;var p=e>0?new b(e):new b;window.jstiming={Timer:b,load:p};if(a){var c=a.navigationStart;c>0&&e>=c&&(window.jstiming.srt=e-c)}if(a){var d=window.jstiming.load; c>0&&e>=c&&(d.tick("_wtsrt",void 0,c),d.tick("wtsrt_","_wtsrt",e),d.tick("tbsd_","wtsrt_"))}try{a=null,window.chrome&&window.chrome.csi&&(a=Math.floor(window.chrome.csi().pageT),d&&c>0&&(d.tick("_tbnd",void 0,window.chrome.csi().startE),d.tick("tbnd_","_tbnd",c))),a==null&&window.gtbExternal&&(a=window.gtbExternal.pageT()),a==null&&window.external&&(a=window.external.pageT,d&&c>0&&(d.tick("_tbnd",void 0,window.external.startE),d.tick("tbnd_","_tbnd",c))),a&&(window.jstiming.pt=a)}catch(g){}})();window.tickAboveFold=function(b){var a=0;if(b.offsetParent){do a+=b.offsetTop;while(b=b.offsetParent)}b=a;b<=750&&window.jstiming.load.tick("aft")};var k=!1;function l(){k||(k=!0,window.jstiming.load.tick("firstScrollTime"))}window.addEventListener?window.addEventListener("scroll",l,!1):window.attachEvent("onscroll",l); })();

Konan sem kyndir ofninn sinn

Eldhúsreyfarar miðaldra matargúrús á Skólavörðuholtinu

17.1.04

Ég var að klára The Da Vinci Code áðan. Þokkaleg spennusaga sem hélt manni við efnið, oftast nær, en mér fannst hún alls ekki standa undir öllu því lofi sem hefur verið hlaðið á hana. Langt frá því. Ekki vel skrifuð, lítil sem engin persónusköpun, sæmilega áhugavert plott en svosem ekkert nýtt og eiginlega alls ekki nógu spennandi á köflum - stundum var ég búin að leysa gáturnar á undan sérfræðingunum og þá var ekki mjög áhugavert að lesa heilmiklar vangaveltur þeirra um eitthvað sem hefði átt að vera alveg augljóst. Og svo var ég löngu búin að átta mig á hver höfuðpaurinn var þegar það kom loksins í ljós (þar hefur lesandinn að vísu yfirleitt forskot á sögupersónurnar, en samt ...). Og endirinn fannst mér alveg skelfilega hallærislegur.

Kannski var ég bara að búast við of miklu. Einhver var búinn að líkja bókinni við Nafn rósarinnar. En Dan Brown er nú enginn Umberto Eco, það er alveg ljóst.

|