Maður fer nú að hugsa sig tvisvar um varðandi það að birta nokkurn skapaðan hlut á Netinu þegar svona viðhorf eru ríkjandi (tilvitnun af malefnin.com ):

,,Og varðandi þá fyrirspurn sem hefur komið fram um að grein Eyrúnar Magnúsdóttur hafi verið endurbirt hér án leyfis, þá vitna ég til ákvæðis laga um höfundarrétt, þar sem heimilað er að nota tilvitnanir. Það er í praksís viðurkennt að þegar um stuttar greinar er að ræða falli þær í heild undir tilvitnanir, sem nauðsynlegar geta talizt. Auk þess var greinin á Netinu, og þar með í almannaeign." (leturbreyting mín)

Ég veit ekki - mér er út af fyrir sig ósárt um það þótt uppskriftir eftir mig birtist hér og þar, allavega ef getið er um höfund. En um annan texta gegnir allt öðru máli, líka þegar hann tengist uppskriftunum. Það að ég birti efni hér á blogginu (eða á póstlistanum mínum, á meðan hann var við líði) gefur fólki ekki rétt til að taka það og birta annars staðar. Ég er hins vegar afskaplega bóngóð manneskja og mundi í langflestum tilvikum veita leyfi fyrir slíkri birtingu. Að sjálfsögðu er hverjum sem er líka heimilt að tengja á skrif sem ég birti hér.

Ég er auðvitað ekki að ætlast til þess að vera spurð þegar fólk vitnar í mig af einhverju tilefni og birtir fáeinar línur máli sínu til stuðnings eða af öðrum eðlilegum ástæðum, eins og ég er til dæmis að gera hér að ofan. Ég held að flestir geri sér í raun grein fyrir hvar mörkin liggja ef þeir hugsa sig um. En greinilega ekki allir.

Þetta er sagt að gefnu tilefni.