Ég er búin að ákveða að reyna að koma því til leiðar að vínarterta (alvöru vínarterta, ekki eitthvert bakarísjukk) verði hafin aftur til þess vegs og virðingar sem hún á skilið. Vestur-Íslendingar kunna að meta hana og hún er eina bakkelsið sem komist hefur inn í útlenskar orðabækur (nafnið alltsvo, ,,vinarterta").

Hún verður samt helst að vera með sveskjumauki, ekki rabarbarasultu. Það hefur dregið töluvert úr dálæti mínu á rabarbarasultu frá þeim árum þegar þykk rúgbrauðssneið með smjörlíki og rabarbarasultu var eitthvert mesta sælgæti sem ég gat hugsað mér.