(function() { (function(){function b(g){this.t={};this.tick=function(h,m,f){var n=void 0!=f?f:(new Date).getTime();this.t[h]=[n,m];if(void 0==f)try{window.console.timeStamp("CSI/"+h)}catch(q){}};this.getStartTickTime=function(){return this.t.start[0]};this.tick("start",null,g)}var a;if(window.performance)var e=(a=window.performance.timing)&&a.responseStart;var p=0=c&&(window.jstiming.srt=e-c)}if(a){var d=window.jstiming.load; 0=c&&(d.tick("_wtsrt",void 0,c),d.tick("wtsrt_","_wtsrt",e),d.tick("tbsd_","wtsrt_"))}try{a=null,window.chrome&&window.chrome.csi&&(a=Math.floor(window.chrome.csi().pageT),d&&0=b&&window.jstiming.load.tick("aft")};var k=!1;function l(){k||(k=!0,window.jstiming.load.tick("firstScrollTime"))}window.addEventListener?window.addEventListener("scroll",l,!1):window.attachEvent("onscroll",l); })();

Konan sem kyndir ofninn sinn

Eldhúsreyfarar miðaldra matargúrús á Skólavörðuholtinu

19.5.03

Ókei, hér er uppskriftin að bjórdollukjúklingnum, orðrétt eins og ég var með hana á póstlistanum í fyrra:

,,Stundum rekst maður á uppskriftir sem vekja áhuga einfaldlega vegna þess hvað þær eru sérstæðar. Sumar lætur maður sér nægja að lesa um, aðrar eru þess eðlis að hjá því verður eiginlega ekki komist að prófa þær, bara til að athuga hvernig þær koma út. Stundum hugsar maður svo ,,allt í lagi, ég hef þó prófað þetta." Stundum kemur árangurinn manni skemmtilega á óvart.

Ég er búin að hafa augastað á einni svona uppskrift í ein tvö þrjú ár, alveg frá því að ég eignaðist The Barbecue Bible eftir Steve Raichlen, skrambi góða grillbók. Þar er uppskrift að Beer Can Chicken, sem líka hefur verið kallaður Beer Butt Chicken - ég ætla að kalla þetta bjórdollukjúkling frekar en bjórrasskjúkling eða eitthvað álíka, og væri það þó réttnefni. Ég las uppskriftina og hugsaði ,,hmmm, þetta bara verð ég að prófa" en einhvern veginn varð ekki af því fyrr en um daginn.

Reyndar hefur frægð uppskriftarinnar borist víða á síðustu árum og það svo að Raichlen er nýbúinn að gefa út bók með alls konar tilbrigðum við hana, Beer-Can Chicken: And 74 Other Offbeat Recipes for the Grill (mig langar dálítið í hana en þó hef ég meiri ágirnd á annarri nýrri grillbók, Kill it and Grill it eftir gamla rokkarann Ted Nugent). Ég lét loksins verða af því að prófa hana á dögunum og hún reyndist alveg standa undir væntingum, bæði hvað varðar bragð og sem ,,conversation piece".

Í stuttu máli, maður tekur kjúkling og bjórdós, kryddar kjúklinginn, drekkur smávegis af bjórnum, treður svo opinni dósinni upp í óæðri endann á kjúklingnum, setur hann svo uppréttan á heitt grillið, lokar og grillar við óbeinan hita í 1 1/2-2 klukkutíma. Kjúklingurinn grillast að utan án þess að brenna og soðnar svo innan frá í bjórgufunum = einkar meyr og góður kjúklingur. Það stendur allavega í uppskriftinni og þannig varð hann hjá mér. Einn kosturinn er að bringan er ögn fjær hitanum en lærin og þar sem hún þarf styttri tíma er minni hætta á að hún verði ofsteikt og þurr áður en lærin eru steikt í gegn.

Kryddið getur í sjálfu sér verið hvað sem er en ég mæli með einhvers konar chilikryddblöndu. Ég veit ekki alveg hvað er í blöndunni sem ég notaði því hún mun hafa verið keypt á kryddmarkaði í Durban í Suður-Afríku og var blönduð á staðnum en þetta var rauðleit indversk kryddblanda, meðalsterk. Það mætti líka nota einhvers konar Memphis-kryddblöndu (4 msk paprika, 1-3 tsk cayennepipar, 1 msk púðursykur, 1 msk sykur, 1 tsk hvítlauksduft, 1 tsk steytt mustarðskorn (sinnepsfræ), pipar, salt). Eða tilbúna chiliblöndu.

Bjórdollukjúklingur

1 kjúklingur, meðalstór
3 msk kryddblanda, eða eftir þörfum
1 bjórdós (330 ml)


Kjúklingurinn þerraður vel og 1 msk af kryddi stráð innan í hann og 1 msk núið utan á hann. Grillið hitað. Bjórdósin opnuð og u.þ.b. fjórðungur innihaldsins drukkinn (eða hellt í vaskinn ef eintómir bindindismenn eru viðstaddir). Nokkrar holur eru síðan gerðar í lokið með dósahníf, stórum nagla eða öðru hentugu tæki. Síðan er afganginum af kryddblöndunni bætt út í bjórinn og dósinni troðið upp í afturendann á kjúklingnum, þannig að aðeins blábotninn standi út úr. Þegar grillið er orðið vel heitt er slökkt á öðrum brennaranum og kjúklingurinn settur á grillið, þeim megin sem slökkt er, en þó frekar nærri miðju. Hann er látinn sitja uppréttur á dósinni og lappirnar glenntar ögn út til stuðnings. (Þetta er frekar fyndin sjón.) Grillinu lokað, hitinn á brennaranum sem kveikt er á lækkaður dálítið, og svo er kjúklingurinn grillaður í rólegheitum í um 1 1/2 klst eða lengur, þar til hann er steiktur í gegn og tær safi rennur úr honum þegar stungið er í hann. Best er að opna grillið sem minnst en snúa þó e.t.v. kjúklingum tvisvar eða þrisvar svo að hann grillist jafnar. Þegar fuglinn er tilbúinn er hann tekinn af grillinu (best að renna undir hann spaða og etja beint yfir á fat, annars er hætta á að heitur bjór skvettist á mann).

Í uppskriftinni er kjúklingurinn borinn fram uppréttur á dósinni en ég lagði ekki í að skera hann þannig, svo að ég hellti bjórnum úr dósinni og fjarlægði hana áður en ég setti fuglinn á fat.

Þetta er auðvitað hægt að gera á kolagrilli líka, svo framarlega sem það er lokað og lokið er nægilega hátt og kúpt til að uppréttur kjúklingur komist fyrir. Þá setur maður bara álbakka með vatni í mitt grillið og kolin út til hliðanna.

|