Með hnífa (og gaffla) í London

Ég náttúrlega ekki fyrr komin til London en þar skellur yfir alda hnífamorða - fimm á einum sólarhring eða eitthvað - svo að ég þorði náttúrlega ekkert út af hótelinu og sat þar bara allan tímann og horfði á sápuóperur.

Eða ekki, en ég var frekar róleg í tíðinni samt, enda átti þetta að vera afslöppunarferð. Farin með það að markmiði að gera ekkert nema rölta og skoða og gramsa og smakka. Röltið varð reyndar aðeins minna en til stóð af því að ég var eitthvað stirð í ökklunum en það gerði ekkert til, ég sat þá bara heldur meira á kaffihúsum í staðinn.

Rétt slapp fyrir horn með æðislega flottu silfur-ávaxtahnífapörin með perlumóðurskeftinu sem ég keypti á Portobello Road; ætlaði að taka þau með í handfarangri en á leiðinni út á Heathrow rann upp fyrir mér að maður tekur víst ekki hnífa (og gaffla) með sér í handfarangri nú til dags - mér tókst þó að smeygja þeim í töskuna án þess að vera tekin föst sem líklegur hnífamorðingi - og þetta reddaðist.

Og ég keypti enga matreiðslubók. Þrátt fyrir heimsókn í Books for Cooks, ýmsar aðrar bókabúðir og nokkrar fornbókaverslanir. Ekki fyrir það að ég hafi ekki séð neitt áhugavert ...