Miðbæjarmanneskjan

Mikið er ég nú fegin því að vera ekki á bíl og búa ekki (eða vinna) í úthverfi, miðað við allar umferðaröngþveitislýsingarnar sem maður er að heyra þessa dagana. Og sögur sumra vinnufélaga af því hvað þeir voru lengi á leiðinni.

Í hvert skipti sem ég hef gengið kaupum og sölum undanfarin ár eða einhverjar breytingar hafa verið í aðsii í vinnunni (nú, eða gerst óvænt, svona eftir atvikum), þá hef ég sagt það sama: ,,Mér er hundsama, bara á meðan ég er ekki flutt upp á Höfða."

Reyndar var ég einu sinni flutt upp á Höfða og þá kom í ljós að það var rétt hjá mér að um það var mér alls ekki sama. Þannig að það endurtekur sig ekki.

Það er búið að fullvissa mig um að ég þurfi ekki að hafa neinar áhyggjur af því í þessu síðasta umróti. Og þá er ég sátt.