Lazygirl

Jæja, það er orðið heldur rýmra hérna - einkasonurinn kom og hjó lappirnar undan sófanum svo að hann komst inn í stofu og svo kom glæpasagnahöfundur sem færði mér nýuppteknar kartöflur úr garðinum sínum og losaði mig við gommu af glæpasögum (það er samt alveg slatti eftir enn). Hvorttveggja var afar vel þegið.

Ég kom við í Húsgagnahöllinni að skoða sófa og önnur setgögn og eftir þá heimsókn er mér bara ein spurning ofarlega í huga: Af hverju þurfa allir Lazyboy-stólar og sófar að vera svona ljótir? Þægilegir að sitja í, jújú - en þarna er hálf hæð undirlögð af forljótum Lazyboy-hægindum. Er ekki hægt að gera þetta betur? Einhverntíma sá ég skilgreininguna Lazyboy: The sign of a home where a man makes the decisions. Nokkuð til í því líklega. En er ekki hægt að búa til Lazygirl-stóla? Sem konur eru sáttar við?