(function() { (function(){function b(g){this.t={};this.tick=function(h,m,f){var n=f!=void 0?f:(new Date).getTime();this.t[h]=[n,m];if(f==void 0)try{window.console.timeStamp("CSI/"+h)}catch(q){}};this.getStartTickTime=function(){return this.t.start[0]};this.tick("start",null,g)}var a;if(window.performance)var e=(a=window.performance.timing)&&a.responseStart;var p=e>0?new b(e):new b;window.jstiming={Timer:b,load:p};if(a){var c=a.navigationStart;c>0&&e>=c&&(window.jstiming.srt=e-c)}if(a){var d=window.jstiming.load; c>0&&e>=c&&(d.tick("_wtsrt",void 0,c),d.tick("wtsrt_","_wtsrt",e),d.tick("tbsd_","wtsrt_"))}try{a=null,window.chrome&&window.chrome.csi&&(a=Math.floor(window.chrome.csi().pageT),d&&c>0&&(d.tick("_tbnd",void 0,window.chrome.csi().startE),d.tick("tbnd_","_tbnd",c))),a==null&&window.gtbExternal&&(a=window.gtbExternal.pageT()),a==null&&window.external&&(a=window.external.pageT,d&&c>0&&(d.tick("_tbnd",void 0,window.external.startE),d.tick("tbnd_","_tbnd",c))),a&&(window.jstiming.pt=a)}catch(g){}})();window.tickAboveFold=function(b){var a=0;if(b.offsetParent){do a+=b.offsetTop;while(b=b.offsetParent)}b=a;b<=750&&window.jstiming.load.tick("aft")};var k=!1;function l(){k||(k=!0,window.jstiming.load.tick("firstScrollTime"))}window.addEventListener?window.addEventListener("scroll",l,!1):window.attachEvent("onscroll",l); })();

Konan sem kyndir ofninn sinn

Eldhúsreyfarar miðaldra matargúrús á Skólavörðuholtinu

23.4.05

Kvöldmaturinn var eiginlega samtíningur, ein önd og ein andabringa sem fundust í frystigeymslum og svo afgangar af tómatréttunum frá því fyrr í dag. Og brúnaðar kartöflur handa Boltastelpunni, sem gæti örugglega hugsað sér að lifa á þeim eintómum. Mamma hennar spurði hana hvort hún mundi kjósa ef hún ætti að velja um að hætta að spila sinn elskaða fótbolta eða fá aldrei aftur brúnaðar kartöflur og stúlkan var fljót að svara því að hún mundi slaufa fótboltanum fyrir kartöflurnar.

Gressingham-öndin var annars mjög fín þótt hún hafi verið í líklega hálft annað ár í frosti og börnin borðuðu hana meira að segja; Boltastelpan bað mig þó að taka ,,ógeðið" af henni - það var hamurinn. Ég gufusteikti hana í ofninum og penslaði hana svo með blöndu af púrtvíni, hunangi og sojasósu og brúnaði hana.

Ég átti súkkulaðifondue í ísskápnum - svona sem maður kaupir tilbúið í leirskál og hitar - og bar það fram á eftir ásamt jarðarberjum. Sauðargæran elti mig fram í eldhús, ljómaði allur þegar hann sá hvað ég tók úr ísskápnum og spurði ,,er þetta súkkulaði sem maður bakar?" - hann hefur nefnilega fengið svona áður. Gekk líka rösklega fram við fondueátið og endaði eiginlega með allt niðurandlitið þakið súkkulaði. Þarf að setja inn myndir sem ég tók af honum við tækifæri.

|