Efnafræðistúdentinn er að taka til inni hjá sér. Þetta er langtímaverkefni en það liggur við að sjái fyrir endann á því. Og þegar ég leit ofan í óhreinatauskörfuna áðan sá ég þar þvílíkt magn af svörtum sokkum að ekki fer á milli mála að leynilegar höfuðstöðvar sokkaskrímslisins hafa fundist einhvers staðar í rangölum herbergisins. Hann verður ekki sokkalaus á næstunni.

Hann fékk súkkulaðið sitt, pilturinn. Skúli frændi kom hingað til að fá kennslu í efnafræði og var boðið í kjúklingapasta og massívan súkkulaðibúðing á eftir. 70% súkkulaði, matreiðslurjómi, egg, svolítill sykur og skvetta af Grand. Bakað í vatnsbaði í litlum formum í hálftíma eða svo.

Ég held reyndar að það þurfi að fara átta eða níu ættliði aftur til að finna skyldleika við Skúla frænda, sem er kominn í beinan karllegg af séra Guðmundi á Grund. Það þætti jafnvel Skagfirðingum fullmikið teygt úr frændseminni. En það er nú sama.