Ég hringdi í Lánasjóðinn áðan til að athuga hvað ég ætti eftir að borga lengi af námsláninu mínu, þetta er gamalt V-lán og eftirstöðvar falla niður eftir 20 ár en ég var ekki viss hvenær greiðslur höfðu hafist. Þá frétti ég að ég hefði borgað mína síðustu greiðslu í desember og lánið væri hér með úr sögunni. Sem er náttúrlega ljómandi ágætt því þar með aukast ráðstöfunartekjur mínar um sirka 70 þúsund á ári. Með sama áframhaldi verð ég orðin skuldlaus fyrir sextugt og get þá væntanlega farið að lifa í vellystingum praktuglega eins og ég á skilið.

Mér skilst að það hafi verið óveður í dag en það sneiddi gjörsamlega hjá mér. Þegar ég gekk í vinnuna í morgun var varla nema stinningsgola og þegar ég var á heimleið áðan var rjómaveður, hlýtt og stillt. En reyndar er ég ekki sérlega næm fyrir veðri og það hefur komið oft fyrir að mamma hefur hringt að norðan af því að það var talað um óveður í Reykjavík í útvarpinu og ég segi: ,,Ha, veðrið? Ja, ég tók nú ekkert eftir því ... jú, það er kannski dálítið hvasst." Eða eitthvað svoleiðis. Þá eru kannski tré búin að vera að brotna og plötur að fjúka allt í kring. Ef ég hefði verið uppi fyrr á öldum væri ég löngu orðin úti af því að ég hefði anað út þegar allir aðrir hefðu séð að stórhríð væri í aðsigi. Og eins og ég hef áður sagt, þá gleymi ég yfirleitt að kanna veðrið áður en ég fer út og klæði mig eftir veðrinu daginn áður.