(function() { (function(){function b(g){this.t={};this.tick=function(h,m,f){var n=void 0!=f?f:(new Date).getTime();this.t[h]=[n,m];if(void 0==f)try{window.console.timeStamp("CSI/"+h)}catch(q){}};this.getStartTickTime=function(){return this.t.start[0]};this.tick("start",null,g)}var a;if(window.performance)var e=(a=window.performance.timing)&&a.responseStart;var p=0=c&&(window.jstiming.srt=e-c)}if(a){var d=window.jstiming.load; 0=c&&(d.tick("_wtsrt",void 0,c),d.tick("wtsrt_","_wtsrt",e),d.tick("tbsd_","wtsrt_"))}try{a=null,window.chrome&&window.chrome.csi&&(a=Math.floor(window.chrome.csi().pageT),d&&0=b&&window.jstiming.load.tick("aft")};var k=!1;function l(){k||(k=!0,window.jstiming.load.tick("firstScrollTime"))}window.addEventListener?window.addEventListener("scroll",l,!1):window.attachEvent("onscroll",l); })();

Konan sem kyndir ofninn sinn

Eldhúsreyfarar miðaldra matargúrús á Skólavörðuholtinu

9.2.03

Efnafræðistúdentinn fékk ýmislegt áhugavert í afmælisgjöf, allt frá einhverju rótsterku kínversku brennivíni sem er þekktast fyrir það að hafa verið aðalgjaldmiðill í viðskiptum norðurkínverskra og sovéskra landamæravarða fyrr á tíð yfir í Legókubba. Sem hann er þegar búinn að byggja úr, en brennivínið er ósnert.

Ég er búin að komast að því að þegar maður þarf að leita að bók á amazon.co.uk og man bara að hún heitir Food, en man hvorki undirtitil né höfund, þá fær maður upp 32.000 mögulega titla. Og ég nenni ekki að fletta í gegnum þá alla.

Þegar ég les um eitthvað annað en matargerð núorðið, þá eru það oftar en ekki glæpareyfarar. En það er svosem ekkert verra að þeir tengist eldamennsku og ég varð voða kát þegar ég fann þennan lista áðan. Reyndar á ég slatta af svona bókum en það er líka töluvert sem ég vissi ekki af.

Reyndar rakst ég á listann í framhaldi af því að ég fór að lesa aftur gamla uppáhaldsbók um Monsieur Pamplemousse eftir að hafa séð minnst á hana í grein á Múrnum. Bækurnar um matargagnrýnandann og fyrrverandi Sûreté-lögguna Pamplemousse eru skrifaðar af Michael Bond, höfundi bókanna um björninn Paddington, og Pamplemousse sjálfur er dálítið sambland af Paddington og Clouseau. Kannski meiri Clouseau. Akkúrat núna er ég komin þangað sem þorpslöggan grípur Pamplemousse inni á kvennaklósettinu á gistihúsinu í annað sinn sömu nóttina. Í fyrra skiptið var hann þar allsber að fela sig fyrir eiginkonu meistarakokksins, sem hafði ráðist á fótleggina á honum (sem hún hélt að væru tréfætur) með sandpappír eftir að hafa átt æstan ástaleik við kertastjaka sem hún tók feil á og hélt vera ákveðinn líkamshluta á Pamplemousse (flókið, en svona var þetta). Í seinna skiptið er hann þar klæddur í náttkjól af sömu konu og með stingsög í höndunum. Mig minnir hins vegar að það sé enginn drepinn í bókinni. Mannshausinn sem veltur út úr svínsblöðrunni í upphafi bókar er úr gúmmíi.

Hmm, líklega er þetta nú töluvert meiri Clouseau en Paddington.

|